Abstract:
این مقاله بهمرور کلی چارچوبهای گزارشگری مالی پرداخته است. در این راستا ابتدا چارچوبهای گزارشگری مالی در ایالاتمتحده امریکا موردبررسی قرارگرفته و سپس به نحوه تدوین استانداردها در ایران و دلایل تفاوتهای استانداردهای ملی کشورها پرداخته شده است. لازم به ذکر است که هدف چارچوبهای گزارشگری مالی، کمک به هیات تدوین استانداردهای حسابداری، کمک به حسابرسان بهمنظور اظهارنظر در مورد صورتهای مالی و در نهایت کمک به استفاده کنندگان صورتهای مالی عنوان کرد. بنابراین چارچوبهای گزارشگری مالی را میتوان همانند قانون اساسی در نظر گرفت که از یک سو اصول کلی را برای تدوین استانداردها در حوزه استاندارد گذاری و از سوی دیگر محتوای صورتهای مالی در حوزه استفادهکننده تعیین میکند. همچنین باید متذکر شد که قانون اساسی باید اعتبار خود را در بازهای بلندمدت حفظ کند و با کوچکترین تغییرات در محیط کاری تغییر ننماید. هرچند چارچوبهای گزارشگری فعلی به این صورت تدوین نشدهاند و دچار جزئینگری میباشند که ممکن است موجب شکست در حصول به اهداف شود.
This article provides an overview of the financial reporting frameworks. In this regard, first, the financial reporting frameworks have been explained in the USA and then the way in which standards have been formulated in Iran and the reasons for the differences in national standards have been discussed. It is important to note that the purpose of financial reporting frameworks is to assist the board in formulating accounting standards, to assist auditors in commenting on financial statements, and ultimately to assist users of financial statements. Therefore, financial reporting frameworks can be considered as constitutional, which on the one hand sets out the general principles for formulating standards in the field of standardization and on the other hand the content of financial statements in the user domain. It should also be noted that the constitution must maintain its credibility over the long term and not change with the slightest change in the workplace. However, the current elaborative frameworks have not been formulated as such and contain details that may lead to failure in achieving the objectives
Machine summary:
هدف اصلی چارچوب نظری کمک به تدوین استانداردهای حسابداری، برای شناسایی مفاهیمی است که میتواند به طور مستمر در زمان توسعه و اصلاح استانداردهای گزارشگری مالی شود.
استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی مبتنی بر اصول هستند و با اصول پذیرفتهشدۀ حسابداري امریکا تفاوت قابل ملاحظهای دارند، زيرا مانع استفاده از روش اولين صادره از آخرين وارده (لايفو) براي تعيين ارزش موجودي کالا ميشود و از ارائۀ راهنماييهاي ويژۀ صنعت (مانند تحقق درآمد) جلوگيري ميكند.
همچنین به دو دلیل اصلی که اشاره میشود الزامات افشای اطلاعات در استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی برای شرکتهای کوچک و متوسط کاهش یافته است، اول اینکه این استانداردها به دلیل ملاحظات هزینه- فایده و بیارتباطی با نیازهای اطلاعاتی استفادهکنندگان، مناسب و مفید نیستند.
شوراي شركتهاي خصوصي براي شركتهاي خصوصياي كه بايد صورتهاي ماليشان را مطابق با اصول پذيرفته شدۀ حسابداري آمريكا تهيه كنند در جستوجو و بررسی جايگزينها و گزینههای دیگری برای حسابداری (اوراق مشتقه و سرقفلي) است.
سود و زيان جامع و اقلام غيرمترقبه در چارچوب گزارشگري مالي براي بنگاههاي كوچك و متوسط انجمن حسابداران امریکا وجود ندارد و ضرورتی برای ارائه صورتهاي مالي مقايسهاي نیست، همچنین برخلاف استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی برای بنگاههای کوچک و متوسط، تعیین ارزش موجودي كالا به روش لايفو در این چارچوب مجاز است.
چارچوب نظری هیئت تدوین استانداردهای بینالمللی حسابداری بیان میکند: «ازآنجاکه سرمایهگذاران، تأمینکنندگان مالی واحدهای تجاری هستند و متحمل ریسک میشوند، صورتهای بهمنظور رفع نیازهای اطلاعاتی آنان تهیه میشود.
AICPA’s Financial Reporting Framework for Small and Medium-sized Entities: http://www.