Abstract:
همانند هر پدیده جغرافیایی و طبیعی همچون سیل، زلزله، تغییرات زیست‌محیطی و غیره که آثار و پیامدهایی بر حیات سیاسی-اجتماعی انسانها دارد، به نظر می‌رسد پدیده ویروس کرونای جدید نیز از زمان شیوع و بالأخص از زمان همه‌گیری آن،آثار و پیامدهایی بر زندگی سیاسی- اجتماعی انسانها داشته که توجه اندیشمندان و آشنایان به علوم سیاسی-اجتماعی را به خود جلب کرده است. بررسی آثار، پیامدهای احتمالی و راهکارهای مقابله با آن از زمان همه‌گیری این ویروس نیازمند رویکردهای علمی و دانشگاهی مستحکمی است تا مسیر سیاستگذاری کنونی و آینده دولت‌ها را به شکل صحیح هموار و هدایت کند. در این راستا، نوشتار حاضر با هدف بررسی و شناسایی الگوی رفتار سیاسی-اجتماعی ویروس کرونای جدید با رویکرد رفتارشناسی (روش تبیینی-علّی) و به‌صورت اکتشافی بدین نتیجه دست‌یافته که الگوی واگرایی واقعی و همگرایی مجازی محتمل‌ترین و مناسب‌ترین الگوی پیشنهادی شناسایی و بررسی رفتار اجتماعی-سیاسی ویروس کرونای جدید است؛ با این توضیح که در حالی که ویروس کرونای جدید موجب واگرایی پدیده‌های اجتماعی-سیاسی همچون جامعه مدنی، دولت‌ها، اعتراضات و مطالبات سیاسی در زندگی واقعی و عینی انسانها شده است اما از سوی دیگر، زمینه‌های تشدید روند ورود انسانها به فضای مجازی و گسترش ارتباطات شبکه‌ای و تعاملی را فراهم آورده است. توجه به الگوی فوق، مقامات و متصدیان سیاسی و اجتماعی ایران را در مواجهه با پیامدها و آثار احتمالی آن در آینده پیش‌روی آماده‌تر و برنامه‌ها و راهبردهای عملی‌تر و منطقی‌تر را ضروری می‌سازد.
New coronavirus phenomena, such as all other geographical and natural phenomena like flood, earthquake, ecological changes etc. which have had influences and impacts on people's political-social life, seems has affected people's political-social life in some way since it's epidemic and particularly it's pandemic, thereby, it has attracted the political-social scientists' attraction. In order to survey the effects, impacts and defensive solutions of this virus, since it's pandemics, it needs fundamental, scientific and academic approaches to direct the present and future of state administrations in a correct direction. Accordingly, this writing, with the purpose of assessment and recognition of political-social model of coronavirus behavior, through behaviorism approach (causative-explanatory method) and based on heuristic methodology, has found that the real divergence and virtual convergence model is the most possible and appropriate model which is proposed for the assessment and recognition of new coronavirus political-social behavior; it means, while the new coronavirus has induced the divergence of social-political phenomena, such as civil society, states, political demands and protests in real life, it has also provided the opportunities for people entrance, on a broaden way, into virtual space and the opportunities for developing networked and interactive communications. Attending to the model, by Iranian political and social authorities, makes them more prepared regarding the possible influences and impacts of new coronavirus in future and leads to rational and practical programs and strategies.
Machine summary:
دراین راستا، نوشتار حاضر با هدف بررسـی و شناسـایی الگوی رفتار سیاسیـاجتماعی ویروس کرونای جدید با رویکرد رفتارشناسـی (روش تبیینیـعلّی) و به صورت اکتشافی، به این نتیجه دست یافته اسـت کـه الگوی واگرایی واقعی و همگرایی مجازی، محتمل ترین و مناسب ترین الگوی پیشنهادی برای شناسایی و بررسی رفتار اجتماعیـسیاسـی ویـروس کرونـای جدید است ؛ با این توضیح که درحالیکـه ویـروس کرونـای جدیـد موجـب واگرایی پدیده های اجتماعیـسیاسـیای همچـون جامعـه مـدنی، دولـت هـا، اعتراض ها، و خواسته های سیاسی در زندگی واقعی و عینـی انسـان هـا شـده است ، زمینه های شدت گیری روند ورود انسان ها به فضای مجازی و گسترش ارتباطات شبکه ای و تعاملی را نیز فراهم کرده است .
اما پیش از پاسخ گویی به آن ، باید به نکتـۀ مهمـی ـــکـه پرسـش زمینه ای نوشتار حاضر را تشکیل میدهدـ توجـه داشـت ؛ نکتـه اینکـه ، مگـر پدیـده کرونای جدید بر زندگی سیاسیـاجتماعی انسان ها تأثیر میگـذارد کـه اندیشـمندان یادشده ، بیدرنـگ و بااشـتیاق ، پیامـدهای آن را یـک بـه یـک برشـمرده و از جهـان پساکرونایی سخن گفته یا وضعیت جهان آتی را تشدید وضعیت فعلـی دانسـته انـد؟ به بیان دیگر، مگر قرار است چنین پدیده ای، ماهیت عالم سیاست در جوامـع سیاسـی کنونی را عوض کند یا دست کم ، بر روند فعلی فرایندهای سیاسی اثر بگذارد؟ طـرح این نکته یا پرسش که زمینه ساز ورود به کانون اصلی نوشتار حاضر، یعنی شناسـایی الگوی رفتار سیاسیـاجتماعی ویروس کرونای جدیـد اسـت ، ازآنجـا مهـم بـه نظـر می رسد که پـیش از شناسـایی هرگونـه الگـوی رفتـاری ایـن ویـروس ، لازم اسـت اثرگذاری یا عدم اثرگذاری آن بررسی شود و آن گـاه ، درصـورت پـذیرش یـا تأییـد اثرگذاری، الگوی رفتاری آن ، شناسایی و تحلیل شود.
(
, 
, 
)
