Abstract:
پژوهش حاضر با هدف مقایسة چشم ساکن تیراندازان با تپانچة ماهر در کوششهای موفق و ناموفق انجام شد. در این مطالعة پسرویدادی، 20 مرد ماهر تیرانداز با تپانچه با دامنة سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکتکنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصلة مدنظر به هدف، مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز 10 بهعنوان کوشش موفق و امتیازهای پایین تر از 10 بهعنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دورة چشم ساکن کوششهای موفق و کوشش های ناموفق تفاوت معنادار وجود داشت و در کوشش های موفق، شرکتکنندگان طول دورة چشم ساکن بیشتری داشتند. همچنین بین طول دورة چشم ساکن با اجرای مهارت تیراندازی در تیراندازان ماهر ارتباط مثبت معنادار وجود داشت. بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چشم ساکن غالباً با تغییرپذیری مهارت حرکتی بینفردی (نخبه در مقابل مبتدی) و درونعملکردی (کوشش موفق در برابر ناموفق) مرتبط است.
The purpose of current study was to comparison of quiet eye of elite pistol shooters in successful and unsuccessful trials. In post event study, 20 elite male pistol shooters selected for this study with age range 20-30 years old. After five trials familiarization, participants performed 20 trials to target with available standard. Scores of ten were considered successful, and scores of less than ten were considered unsuccessful. Data were analyzed using dependent t-test and Pearson correlation coefficient. The results indicated that there was significant difference between quiet eye period in successful and unsuccessful trials (sig=0.01), and participants had higher quiet eye in successful trials than unsuccessful trials. Also, there was significant positive correlation between quiet eye and performance. Overall, the results of current study indicated that quiet eye related with inter- individual motor skill variability (elite vs. novice) and intra- performance (successful and unsuccessful trials).
Machine summary:
علاوهبراین، طول دورة چشم ساکن بیشتر در تغییرپذیری مهارت حرکتی بینفردی (نخبه در مقابل مبتدی) بررسی شده است؛ برای مثال، در ضربة گلف چندین ارزیابی از تفاوتهای افراد مبتدی و نخبه در مدت زمان چشم ساکن وجود دارد (16-13)، اما در این مورد لبئو 1 و همکاران (17) در مقالة مروری خود به این نکته تأکید کردند که نتایج تغییرپذیری مهارتهای حرکتی بینفردی باید دربارة تغییرات درونعملکردی نیز بررسی شود تا بتوان حمایت بیشتری از رویکرد «مدتزمان طولانیتر بهتر است» صورت گیرد و بتوان به تناقضهای موجود دربارة «پارادوکس کارآمدی» جواب داد؛ بنابراین، از دیگر اهداف مطالعة حاضر بررسی تغییرات درونعملکردی تیراندازان ماهر تپانچه در کوششهای موفق و ناموفق بود.
جدول 3- نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین اجرا و طول دورة چشم ساکن Table 3 - Pearson Correlation Coefficient Test Results Between Performance and Quiet Eye Length {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همانطور که در جدول شمارة سه مشاهده میشود، بین طول دورة چشم ساکن با اجرای مهارت تیراندازی در تیراندازان ماهر ارتباط مثبت معناداری وجود دارد.
ویکرز (13) بیان کرد که چشم ساکن طولانی Panchuk & Vickers Behan & Wilson حیاتی برنامهریزی در طول پارامتربندی حرکت را (جهت و نیرو) توسعه میدهد و همچنین زمانبندی هماهنگی اندام را بهطور دقیقی میزانسازی میکند؛ بنابراین، مدتزمان طولانیتر چشم ساکن، برای سیستم کنترل حرکتی اطلاعاتی دربارة موقعیت هدف فراهم میآورد و باعث میشود که کینماتیک حرکت و الگوی فعالیت عضلات برای اجرای موفق مهارتهای هدفگیری بیشتر اثربخش شود.