ارتباط حق‌ سکوت متهم با اصل نفی خوداتهامی و ضمانت‌اجرای آن در حقوق کیفری ایران و رویه قضایی ایالات‌متحده Journal Article

پژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسی بهار و تابستان 1399 - شماره 15 ، ب (Ministry of Science/ISC (‎24 page(s) - From 7 to 30 )

Keywords: رویه قضایی قانون آیین دادرسی کیفری ایران اصل نفی خوداتهامی حق‌ سکوت متهم اصلاحیه پنجم قانون اساسی ایالات‌متحده Principle of Self Iran's Criminal Procedure Code United States Fifth Constitution Amendment incrimination Defendant's Right to Silence jurisprudence متهم قانون آیین دادرسی کیفری حق سکوت بازداشت پلیس

fa en

Abstract:

Defendant's right to silence is a guarantee of his defense rights and is in direct connection with the principle of Self-Incrimination. This situation is different by requirements function in criminal law of Iran and United States Jurisprudence. Study of the relationship between the right to silence and the principle of self-incrimination in criminal law of Iran and the United States Jurisprudence, and precondition for the detention of the accused and how it is cited in the conviction of the accused, with regard to possible safeguards, is subject of this article. Main question of this research is what is the relationship between the principle of self-incrimination and the declaration of the right of silence to the accused in criminal law and its safeguard? Findings of this research show that the principle of self-incrimination and the observance of the defendant's right to silence are both parts of fair trial’s coin. Observance of the right to silence and the principle of self-incrimination are separate in Iran's criminal law and non-distorted based on their own, but are not subject to any preconditions. United States Jurisprudence have interpreted the principle of Self-Incrimination as set forth right to silence in the fifth Constitution Amendment, and they are subordinate to same guarantee of insubstantiated statements made by the accused, but believes precondition for them.

Machine summary:

بررسي رابطه ميان حق سکوت و اصل نفي خوداتهامي در حقوق کيفري ايران و رويه قضايي ايالات متحده و پيش شرط بازداشت متهم و نحوه استناد به آن در محکوميت متهم با در نظر گرفتن ضمانت اجراهاي احتمالي آن موضوع اين نوشتار است . Arta Bilalli-Zendeli, “Privilege against Self-Incrimination - Guarantee for Fair Trial in Modern Criminal Procedures,” Revista de Stiinte Politice 47 (2015): 155. 4. Ben Emmerson, Andrew Ashworth and Alison Macdonald, Human Rights and Criminal Justice (London: Sweet and Maxwell, 2012), 632. James J Tomkovicz, Constitutional Exclusion: The Rules, Rights, and Remedies that Strike the Balance between Freedom and Order (London: Oxford University Press, 2011), 151. اگرچه اشاره اصلي ماده ٥ قانون آيين دادرسي کيفري اطلاع از اتهام و دلايل مؤيد آن است ، ليکن اشاره ذيل آن به بهره مندي متهم از ساير حقوق دفاعي مذکور در قانون آيين دادرسي کيفري اين ابهام را برطرف مي کند که برخورداري متهم از ساير حقوق دفاعي شامل حق سکوت و اصل نفي خوداتهامي با تصريح مقنن بر بي اعتباري اقرار توأم با اجبار و اکراه و لزوم اعلام عبارت «مراقب اظهارات خود باشيد» ولو بدون ضمانت اجرا نيز مي باشد. اين وضعيت حاکي از پيش بيني ضمانت اجراي يکسان براي دو مفهوم حق سکوت متهم و اصل نفي خوداتهامي است که در حقوق کيفري ايران مفقود است ؛ اما نتيجه گيري رويه قضايي ايالات متحده به پيش شرط بازداشت متهم اين است که بازجويي از متهم در شرايط غير بازداشت منوط به اعلام حق سکوت به وي از سوي پليس نيست . Stewart, “The Silent Domino: Allowing Pre-Arrest Silence as Evidence of Guilt and the Possible Effect on Miranda,” Suffolk University Law Review 37 (2004): 196.

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: