Abstract:
گزارشگری مالی بعنوان محصول نهایی فرآیند حسابداری، تحت تاثیر ویژگی هایی ازجمله محیط فعالیت، نیازهای استفاده کنندگان و اهداف ذینفعان از اطلاعات مالی قرار دارد. اگرچه گزارشگری مالی نهادهای دولتی و عمومی و همچنین واحدهای انتفاعی و تجاری، نقش مشابهی در جهت تحقق مسیولیت پاسخگویی و فراهم نمودن اطلاعات برای تصمیم گیری (بر اساس تیوری مباشرت) ایفاد می نمایند اما گزارش هایی که آنها استخراج می کنند، تفاوت های قابل ملاحظه ای هم باهم دارند. در عین حال گزارش-های مالی بخش عمومی شامل عناصر و اطلاعات با اهمیت زیادی بوده و صورت های مالی (که برای بخش انتفاعی از بعد قانونی تنها گزارش مالی الزامی است) فقط یکی از این اقلام بوده و از نظر سطح اهمیت نیز، پژوهش ها نشان داده، هم سطح با سایر عناصر گزارشگری مالی بخش عمومی می باشد. دولت بعنوان بزرگترین نهاد و بخش های عمومی، شهرداری ها و سایر نهادهای عمومی غیردولتی، برای تحقق اهداف خود، دو نوع فعالیت انجام می دهند. هیات تدوین استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) این فعالیت ها را چنین تفکیک نموده است: اول- فعالیت های حکمرانی (غیربازرگانی) و دوم- فعالیت های بازرگانی و امانی. فعالیت های حکمرانی (غیربازرگانی) موجب افتراق گزارشگری مالی بخش عمومی و موسسات انتفاعی (خصوصی) می گردد؛ هرچند در اغلب کشورها، گزارشگری مالی فعالیت های بازرگانی و امانی بخش عمومی با موسسات انتفاعی بخش خصوصی، تفاوت محسوسی نداشته و هر دو بسته به مباتی حسابداری مورد استفاده، از اصول و استانداردهای حسابداری مشابهی استفاده می نمایند. ویژگی های محیطی حاکم بر فعالیت های حاکمیتی بخش عمومی، نحوه تحصیل منابع برای تامین هزینه این فعالیت-ها، حقوق شهروندان مبتنی بر پاسخ خواهی در خصوص نحوه و محل مصرف منابع، نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان از گزارش های مالی، الزام مقامات منتخب به پاسخگویی مالی و غیره از مصادیقی هستند که به نحوی از انحاء در شیوه گزارشگری مالی، نوع و میزان افشاء اطلاعات در این گزارش ها، اثر گذار خواهد بود.
Financial reporting, as the final product of the accounting process, is influenced by features such as the business environment, user needs, and stakeholder goals of financial information. However, the financial reporting of government and public entities, as well as for-profit and commercial entities, play a similar role in fulfilling accountability and providing information for decision-making (based on stewardship theory); But there are also significant differences between the reports they extract. At the same time, public sector financial statements contain important elements and information, and financial statements (which are legally required for the financial sector only financial reporting) are just one of these items. In terms of level of importance, research has shown that it is on a par with other elements of public sector financial reporting. The government, as the largest public institution and sector, municipalities and other non-governmental public institutions, carry out two types of activities to achieve their goals. The Governmental Accounting Standards Board (GASB) has categorized these activities as follows: First- governance activities (non-commercial) and second- commercial and consignment activities. Governance (non-commercial) activities differentiate public sector financial reporting from (private) for-profit institutions; However, in most countries, the financial reporting of public sector business and consignment activities is not significantly different from that of private for-profit institutions, and both use the same accounting bases and standards according to the accounting principles used. Environmental characteristics in public sector governance activities, how to obtain resources to fund these activities, citizens' rights based on accountability regarding how and where resources are used, information needs of users of financial reports, obligation of elected officials to be financially accountable, etc. There are examples that in some way in the method of financial reporting, the type and amount of information disclosure in these reports will be effective.
Machine summary:
در بيانيه سال ٢٠١٠ هيأت استانداردهاي حسابداري مالي (FASB)، اهداف گزارشگري مالي مRسسات انتفاعي در بندهاي ١٢ و ١٣ بشرح ذيل بيان گرديده است : ١ گزارش هاي مالي با مقاصد عام ، اطلاعاتي درباره وضعيت مالي واحد گزارشگر فراهم ميکند که متضمن اطلاعات مرتبط با منابع اقتصادي آن واحد و ادعاهاي حاکم بر اين منابع ميباشد.
اجزاء صورت - هاي مالي اساسي جامع نهادهاي عمومي و دولتي شامل اقلام ذيل ميباشد: ٢١ صورت وضعيت مالي (ترازنامه ) ٢٢ صورت خالص هزينه ها ٢٣ صورت تغييرات در خالص وضعيت ٢٤ صورت فعاليت نمايندگيها ٢٥ صورت منابع بودجه اي صورت معيارهاي عملکرد برنامه ٢٦ صورت تأمين منابع مالي ٢٧ ياداشت هاي توضيحي همراه به اعتقاد نگارنده ، اگر مباني حسابداري، خاصه هاي اندازه گيري و نظام گزارشگري عملياتي و مالي دولت و نهادهاي عمومي کشور، تغيير يابد و اهداف گزارشگري مالي به استناد بيانيه هاي ٣٤و ٤٤ GASB، ارائه گردد، ميتوان انتظار داشت ، احتمالا اطلاعات مالي منتشر شده ، براي استفاده کنندگان (شهروندان ) و تصميم گيران (مقامات سياسي و نظارتي)، از ويژگي کيفي مناسبي برخوردار خواهد بود و بخش عمومي را در انجام مسئوليت پاسخگويي بسيار ياري خواهد رساند.
از سوي ديگر، به نظر نويسنده مقاله ، تنوع و اجزاء (اقلام ) مفصل تر گزارش هاي مالي جامع دولت و بخش عمومي، نسبت به گزارش هاي مالي مRسسات انتفاعي و تجاري، متأثر از ٣ عنصر اساسي: ويژگيهاي محيط فعاليت ، نيازهاي اطلاعاتي استفاده کنندگان و اهداف ذينفعان از استفاده از اطلاعات مالي، ميتواند باشد.