گلچین - Journal ادبیات داستانی Transit

"6» نقش ادبیات در حفظ هویت ملی (به شیوه استعماری) «کریس بالدیک»اهمیت قرار دادن ادبیات‌ انگلیسی را در آزمونهای استخدام کشوری دورهء ویکتوریا خاطرنشان کرده است: «خدمتگزاران امپریالیسم بریتانیا،در صورتی که‌ مجهز به روایت شسته رفته و مناسبی از گنجینه‌های‌ فرهنگی خود باشند،می‌توانند با اطمینان به حفظ هویت ملی خود،به ماورای بحار سفر کنند؛و قادر خواهند بود این برتری فرهنگی خود را به مردمان سست‌ ارادهء مستعمرات،اعمال کنند. اما عدهء نویسندگان کشور ما در آغاز قرن بیست و یکم چند نفر است،و به‌ ازای هرچند ایرانی یک نویسنده داریم؟ اگر از مسئولان رسمی مانند جناب وزیر محترم ارشاد فعلی بپرسید،می‌گویند فقط در دههء 70،ما حدود 000/40 نویسندهء جدید داشته‌ایم،اما چنانچه با یک دید فنی به قضیه نگاه کنیم،اولا در غرب،«نویسنده»صرفا به«داستان‌نویس»اطلاق‌ می‌شود،نه حتی محقق و فیلسوف دارای اثر مکتوب. ظاهرا جلال آل احمد از ترس سانسور یا شاید هم برای اثرگذاری بیشتر حرفش بر مخاطب ایرانی آن زمان،حرف دل‌ خود را از زبان دیگری(پولوس رسول)جعل کرده است!"