Abstract:
از منظر طبیعتگرایی تکاملی، شواهد تکامل، جهان بدون طراحی را نمایان میکنند و نظریه تکامل باور به وجود هویات و علل فراطبیعی را طرد میکند. اما به نظر میرسد باید میان نظریه تکامل بهعنوان نظریهای علمی و «طبیعتگرایی تکاملی» بهعنوان دیدگاهی فلسفی تمایز بگذاریم. طبیعتگرایانی همچون داوکینز ادعا میکنند که «شواهد تکامل، یک جهان بدون طراحی را نمایان میکند»؛ اما تنها با پیشفرض گرفتن طبیعتگرایی هستیشناختی است که میتوان چنین نتیجهای از نظریه تکامل گرفت. البته با پذیرش طبیعتگرایی هستیشناختی نیازی به نظریه تکامل نیست تا جهان بدون طراحی به ما ثابت شود. طبیعتگرایی هستیشناختی با هر چیز دیگری هم جمع شود، این نتیجه را خواهد داشت. در این مقاله نشان خواهیم داد استدلال طبیعتگرایان نمیتواند نشان دهد که هویات و علل فراطبیعی وجود ندارند و ازاینرو طبیعتگرایان نمیتوانند امکان ورود چنین هویات و عللی را به تبیینهای در خصوص ویژگیهای جهان طبیعی، رد کنند؛ مگر اینکه به نحو پیشینی و براساس یک رویکرد فلسفی اجازه ورود چنین هویاتی را ندهند.
Machine summary:
طبیعتگرایانی همچون داوكينز ادعا ميكنند كه «شواهد تكامل، يك جهان بدون طراحي را نمايان ميكند»؛ اما تنها با پيشفرض گرفتن طبيعتگرايي هستيشناختي است كه ميتوان چنين نتيجهاي از نظريه تكامل گرفت.
3. آيا داروينيسم، باور به هويات و علل فراطبيعي را رد میکند؟ اکنون پرسش این است كه اولاً تعارض مدعاي طبيعتگرايان ميان نظريۀ تكامل و باور به هويات و علل فراطبيعي در چيست؟ و ثانياً، استدلال آنها براي نشان دادن درستي اين ادعا چيست؟ آیا نظریه تکامل و بخصوص مکانیسم جلوبرنده آن یعنی انتخاب طبیعی، باور به وجود هویات و علل فراطبیعی را رد میکند؟ اگر وجود يك طرح كلان از سوي خداوند را در خصوص مكانيسم انتخاب طبيعي بپذيريم، آنگاه به نظر ميرسد اين نظريه، تعارضي با باور به هويات و علل فراطبيعي نداشته باشد.
اما دليل داوكينز براي اين ادعا كه «انتخاب طبيعي، كور و هدايت نشده است» چيست؟ چرا او فكر ميكند كه شواهد تكامل يك جهان بدون طراحي را نمايان ميسازد؟ چگونه شواهد تكامل، چنين چيزي را نشان ميدهند؟ هرچند در خصوص اينكه مكانيسم انتخاب طبيعي چه ميزان از فرايندهاي تكاملي را تبيين ميكند و چه ميزان از آنها بايد به وسيله مكانيسمهاي ديگر تبيين شود، و چه ميزان از آنها بيتبيين باقي ميماند، توافق فراگير وجود ندارد؛ اما ما در اينجا فرض را بر صحت داروينيسم ميگذاريم؛ يعني اين ايده كه اصليترين مكانيسمي كه روي اغلب فرايندهاي تكاملي عمل ميكند، مكانيسم انتخاب طبيعي است آن هم با غربال كردن جهشهاي ژنتيكي تصادفي.
Plantinga, Alvin, 2011, Where the Conflict Really Lies: Science, Religion and Naturalism, New York, Oxford University Press.