گزارش؛ جای خالی کتاب در هنر هفتم ایرانی! Conversation and interview

به‌طوري‌که مهم‌ترين و به‌يادماندني‌ترين آثار سينما و تلويزيون بر پايه کتاب‌هاي ادبي شناخته‌شده و مشهور ساخته مي‌شوند و حتي در تجاري‌ترين انواع فيلم‌ها و سريال‌ها، کتاب‌خواني جزو عادات روزانه مردم نمايش داده مي‌شود. اما در کشور ما که، کتاب و کتاب‌خواني چندان مورد استقبال عامه مردم نيست و به نظر مي‌رسد اين رويکرد به سينما و تلويزيون هم تعميم پيدا کرده است. رسام درباره ي اين که چرا در سريال‌هاي ايراني کمتر شاهد تصويري از کتاب و کتاب‌خواني شخصيت‌ها هستيم مي‌گويد: «همه‌چيز به جريانات درون جامعه برمي‌گردد، وقتي اين روزها سر همه در گوشي همراه است ما هم به‌مراتب کمتر مي‌توانيم چنين تصويري را نشان بدهيم. » هرچند رسام مهم‌ترين علت عدم توجه به فرهنگ‌سازي درزمينه‌ي خوانش کتاب در سريال‌هاي ايراني را خود جامعه مي‌داند ولي درنهايت اذعان مي‌کند که تنبلي کارگردانان و تهيه‌کنندگان هم در اين ماجرا بي‌تأثير نيست. » رسام در مورد اين‌که چه شخصيت‌هايي بايد در سريال‌هاي تلويزيوني اهل مطالعه معرفي شوند مي‌گويد: «اين قضيه فرهنگي است و مختص قشر خاصي نيست. » حتي او اشاره مي‌کند که اگر اين موضوع جزو دستورالعمل‌هاي سريال سازي قرار بگيرد، دردسر ديگري به کار سريال سازان اضافه مي‌شود: «آن‌وقت بايد ببينم که چه شخصيتي چه کتابي را دست بگيرد. » او اشاره مي‌کند که کار فرهنگي رسالتش آن است که در همه ي جزئيات به مسائل فرهنگي توجه کند و معرفي کتاب يا ترويج کتاب‌خواني در سريال‌هاي تلويزيوني هم مي‌تواند از رسالت‌هاي اين آثار باشد. حتي اگر مخاطبان با اين شاعران و نويسندگان آشنا باشند، استفاده از آثار آن‌ها باعث تلنگري مي‌شود تا بيشتر به دنبال کتاب و کتاب‌خواني بروند.