Abstract:
بافتهای اکولوژیک شهری به سبب ضوابط و مقررات موجود اعمال شده توسط ارگانهای مختلف و عدم کنترل بهینه توسط هر کدام از اینسازمانها و از طرف دیگر کاربریهای تعریف شده در نقشههای طرح تفضیلی شهری با توجه به سرانههای در نظر گرفته شده نیازمند مدیریت متحد اکولوژیک بوده که کنترل و نظارت بهینه بر کل این پهنهها داشته باشد. مدیریت اکولوژیک شهری یکی از انواع حوزههای مختلف مدیریت شهری و از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر پایداری بافتهای اکولوژیک شهری است. هدف این رساله ارائه مدلی برای ارزیابی عملکرد مدیریت اکوتوریسم با تأکید بر مدیریت بافت اکولوژی شهر در منطقه 9 شهرداری اصفهان، میباشد. به این منظور از روش گرانددتئوری، استفاده شده است. با کمک مطالعات کتابخانهای و مطالعات میدانی و پیادهسازی روش گرانددتئوری، 3 بعد و 10 مقوله و 35 زیرمقوله، استخراج شده است. ابعاد اصلی شامل مدیریت بافت شهری با مقولههای، قانونگذاری، برنامهریزی، مدیریت منابع و کنرل و نظارت؛ بافت اکولوژی با مقولههای، حفاظت و توسعه و بهسازی، اکوتوریسم با مقولههای، اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی و فرهنگی، هستند. نتایج این پژوهش نشاندهنده این است که، وضعیت فعلی مدیریت بافت اکولوژی منطقه 9 شهرداری اصفهان مطلوب نیست ولی با انجام اقداماتی میتوان، وضعیت را بهبود بخشید. براساس نتایج حاصل از انجام این پژوهش میتوان گفت، ضعف در قوانین، عدمبرنامهریزی مناسب و توجه نکردن به کاربریهای اصولی، سبب شده که وضعیت اکولوژیکی منطقه در حال حاضر در شرایط مطلوب نباشد.
The purpose of this article is to provide a model for evaluating the performance of ecotourism management with emphasis on the management of the ecological context of the city in District 9 of Isfahan Municipality. For this purpose, the grand theory method has been used. Using library and field studies and implementation of the grand theoretical method, 3 dimensions, 10 criteria and 35 sub-criteria have been extracted. The main dimensions include urban context management with categories, legislation, planning, resource management and control and supervision; the context of ecology included categories with protection, development and improvement, and also the ecotourism included categories such as economic, social, environmental and cultural ones. The results of this study indicate that the current situation of ecological tissue management in District 9 of Isfahan Municipality is not favorable, but the situation can be improved. Based on the results of this study, it can be said that the weaknesses in laws, lack of proper planning and lack of attention to the basic uses, have all caused the ecological situation of the region no to be in a good condition presently.
Machine summary:
ابعاد اصلی شامل مدیریت بافت شهری با مقوله های، قانونگذاری، برنامه ریزی، مدیریت منابع و کنترل و نظارت ؛ بافت اکولوژی با مقوله های، حفاظت و توسعه و بهسازی، اکوتوریسم با مقوله های، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی هستند.
از این رو شناسایی مناطق مناسب جهت گسترش اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده به منظور حفظ چشم انداز اکولوژیکی که سبب رسیدن به توسعه پایدار منابع طبیعی میشود، از اهمیت بسزایی برخوردار است (بزم آرا پلشتی و همکاران ، ١٣٩٦).
اکوتوریسم امروزه به عنوان صنعتی پویا اما نوپا، اهمیت روزافزونی پیدا کرده است و کشورهای مختلف توسعه یافته و درحال توسعه برای حفاظت از محیط زیست ، کاهش نرخ بیکاری، بهبود توزیع درآمد، تعامل سازنده و مؤثر با جهان و استفاده از منابع سرشار اقتصادی- اجتماعی و سیاسی آن به دنبال بسط و گسترش طبیعت گردی بوده و به عنوان ابزاری جهت رشد و توسعه پایدار، به تسهیل آن می پردازند، لیکن دستیابی به موفقیت در مدیریت و توسعه گردشگری، در یک برنامه ریزی مناسب و هدفمند است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) مرور یافته ها در بخش های پیشین گفته شد که به منظور ارائه مدل برای مدیریت اکوتوریسم در بافت های اکولوژی شهری از روش نظریه زمینه ای (گراندد تئوری)، استفاده شده است .
به این منظور تأثیر قانونگذاری در ٤ کد، برنامه ریزی در ٣ کد، مدیریت منابع در ٧ کد، کنترل و نظارت در ٢ کد، حفاظت در ٣ کد، توسعه و بهسازی در قالب ٤ کد، اقتصادی در ٣ کد، اجتماعی در قالب ٣ کد، زیست محیطی در ٣ کد و فرهنگی نیز در ٣ کد، درنظر گرفته شده است .