گل رعنا: گل دورنگ، گل دوروی Journal Article

بیت بالا در حافظ قزوینی/غنی و چند نسخۀ اساس حافظ خانلری به این صورت آمده : قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا / فراغ برده زمن آن دو جادوی مکحول ، که ضبط مقبول تری به نظر می رسد، زیرا رعنا با دورنگ بودن نرگس تناسب دارد و معشوق نیز با نگاه جادویی و چشم ُسرمه کشیده عاشق را بی قرار می کند.