کاریز (15) - Journal بخارا Journal Article

»(٤) سال ٦٤٢ نمی تواند درست باشد چون فاصله آن با آمدن شمس فقط سه تا چهار ماه خواهد بود و این خلاف عموم گزارش ها در باب تعامل شمس و مولانا در همان اقامت اوّل است . (به تصویر صفحه مراجعه شود) • مجید سلیمانی ابتدا می گوید «همچنان چون هفتم او (یعنی کیمیاخاتون ) بگذشت باز به سوی ٤٧٥ دمشق روانه شد در ماه شعبان سنه اربع و اربعین و سّتمائه ْ»(١) و چنان که می بینیم تاریخ روز را نیاورده است : شعبان سال ٦٤٤ هجری. ٣) مولانا جلال الدین ، عبدالباقی گولپینارلی ، ترجمه توفیق هـ سبحانی ، تهران ، کتاب پارسه ، سال ١٣٩٠، ص ١٥٠ پرشورترین و طرب ناک ترین غزل های مولانا شده است و به واقع ، بر خلاف سه تاریخ دیگر، یعنی رسیدن ابتدایی شمس و دو غیبت ناگهانی او، تنها رخدادی بوده است که پیش بینی می شده و محل ّ انتظار بوده است . این تخمین به نظر خیلی بعید می آید با توجه به مدّت زمان سفرهای قدیمی و همۀ آن اخبار در خصوص رفتن شمس به حلب و بعد دمشق و خبری از او رسیدن و نامه های مولانا و راهی شدن سلطان ولد و بازگشت او در رکاب شمس که بنا به قول خود سلطان ولد حدود یک ماه طول کشیده است . اّما کازیمیرسکی در زبان فارسی، جدای تصحیح و ترجمه دیوان منوچهری که ذکرش شد، کتابی دارد به نام «گفتگوهای فرانسه -فارسی، با پیشگفتاری از دستور زبان فارسی همره با واژه نامه »(٢) (چاپ ١٨٦٦) در ١١٠٠ برگ که به نظرم معرّفی آن ، از چندین جهت ، خالی از فایده نیست .