Abstract:
پس از پایان جنگ هشتساله، گرایش دولت ایران به سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیستی مسبب زنجیرهای از آثار اجتماعی شد که بخشی از آن در حوزه آموزش و پژوهش ملموس بوده است؛ تحولی پرمناقشه که علاوه بر ایران در کشورهای متعددی تجربه شده است. مقاله حاضر به بررسی آثار سیاستهای اقتصادی نئولیبرال بر توسعه علوم انسانی در ایران اختصاص دارد. سؤال مقاله این است که گرایش دولت ایران به سیاستهای اقتصادی نئولیبرال پس از پایان جنگ هشتساله چه تأثیری بر کارکرد علوم انسانی در این کشور گذاشت. فرضیه مقاله این است که گرایش مذکور علوم انسانی ایران را به سمت بازاری شدن سوق داد و آن را بیش از پیش در خدمت حفظ مناسبات ثروت و قدرت قرار داد. به عبارت دیگر، وجه انتقادی علوم انسانی به طرز قابل توجهی نادیده گرفته شد. برای دفاع از فرضیه مقاله از روش پژوهش ترکیبی استفاده خواهد شد. تلاش خواهد شد برای دفاع از فرضیه مذکور معتبرترین اطلاعات و دادههای در دسترس مورد استفاده قرار گیرد.
After the eight-year Iran-Iraq war, Iran's neoliberal economic policies led to a series of educational and research issues; a problem that has been experienced in many other countries. This paper aims to provide an analysis of the impact of the neoliberal economic policies during the postwar era on humanities and social sciences in Iran. The paper will argue that the neoliberal policies dragged Iran's humanities and social sciences into the market-oriented and power‐oriented values. Neoliberal policies led to spread the corporate and marketized model of universities and research institutions, making them responsive to the needs of market and government agencies. Marketisation distorted educational goals and social functions of universities and research institutions. So, critical function of humanities and social sciences asking fundamental questions and informing the public, has become weak. In order to made convincing hypothesis, this paper has adopted a mixed method approach.
Machine summary:
تأثیر سیاست های نئولیبرال بر کارکرد علوم انسانی در ایران عبداله قنبرلو * چکیده پس از پایان جنگ هشت ساله ، گرایش دولت ایران به سیاست هـای اقتصـادی نئولیبرالیسـتی مسبب زنجیره ای از آثار اجتماعی شد که بخشی از آن در حوزه آموزش و پژوهش ملمـوس بوده است ؛ تحولی پرمناقشه که علاوه بر ایران در کشـورهای متعـددی تجربـه شـده اسـت .
سؤال مقاله این است که گرایش دولـت ایـران بـه سیاسـت هـای اقتصـادی نئولیبرال پس از پایـان جنـگ هشـت سـاله چـه تـأثیری بـر کـارکرد علـوم انسـانی در ایـن کشور گذاشت .
سـؤال مقاله این است که گرایش دولت ایران به سیاست هـای اقتصـادی نئـولیبرال در دوره پـس از جنگ هشت ساله چه تأثیری بر کارکرد علوم انسانی در ایـن کشـور گذاشـت .
٣. اثر سیاست های نئولیبرال بر علوم انسانی ایران یکی از ملموس ترین رد پاهای نئولیبرالیسم در ساحت آموزش و پژوهش اتفاق افتـاده و بـه سبب آن نهادهـای آموزشـی و پژوهشـی بـه ویـژه دانشـگاه هـا در معـرض آسـیب دیـدن قرار گرفته اند.
آنها عموماً میپذیرنـد کـه بودجـه هـای حمـایتی از پــژوهش هــای علــوم انســانی معمــولاً بــر اســاس ایــن تصــور بــه واحــدهای پژوهشــی تخصیص مییابند که امکان شکست در بازار در این حوزه بیشتر است و صـاحبان منـابع در بخش خصوصی زمانی حاضر به خرید خدمات پژوهشی میشـوند کـه بتواننـد از آن هـا در کسب و کار خویش استفاده کنند، حال آنکه پژوهش هـای علـوم انسـانی آن هـم در کشـور درحال توسعه ای مثل ایران از جذابیت نسـبتاً کمتـری برخوردارنـد.
تـلاش آنهـا ایـن بـوده بـا برخـی سـازوکارهای تشـویقی دسـتاوردهای پژوهشی این حوزه را در جهت حل مشکلات و تأمین نیازهای کشور قرار دهند، به نحـوی که پژوهش های علوم انسانی بتوانند حتیالامکان منابع مالی مـورد نیـاز خـویش را از طریـق بازار تأمین نمایند.