Abstract:
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کارایی زیستمحیطی سیستم پرورش ماهی در قفسهای دریایی و ارائه پیشنهادهایی برای کاهش انتشار آلایندهها به اکوسیستم دریایی در سطح استان مازندران انجام شده است. در فصل پرورشی 1395-96 تعداد 9 مزرعه فعال پرورش ماهی در قفس در این استان وجود داشته است که میزان انتشار آلایندهها به محیط آبی در هر یک از این مزارع، با روشی غیر مستقیم ارزیابی شد. بر پایه نتایج، به ازای هر تن ماهی قزلآلای تولید شده در قفسهای پرورش ماهی به طور متوسط 73. 979 کیلوگرم نیتروژن، 13. 893 کیلوگرم فسفر و 488. 353 کیلوگرم کربن به محیط آزاد شده است. نرخ تبدیل غذایی (نسبت غذای داده شده به ماهیان به میزان ماهی تولید شده) نیز بین 0. 897-4 با میانگین 1. 249 بود که حاکی از تغییرات شدید کارایی تغذیه است. در ادامه با استفاده از رهیافت SBM-DEA به ارزیابی کارایی زیستمحیطی هر یک از مزارع پرداخته شد. متوسط کارایی زیستمحیطی مزارع 0. 599 بود که نشان از وجود ظرفیت بالقوه بالا برای کاهش میزان انتشار آلایندهها و بهبود عملکرد زیستمحیطی دارد. بر اساس یافتهها ضعف دانش فنی قفسداران به خصوص در انتخاب زمان مناسب شروع و پایان دوره و مدیریت تغذیه، میزان آلایندههای آزاد شده به محیط را افزایش خواهد داد. لذا پیشنهاد میشود که با اعمال سیاستهای تشویقی، مزارع موفق تجربیات خود را به دیگر مزارع منتقل کنند. این امر میتواند از طریق برگزاری دورههای آموزشی با بکارگیری مدرسین مجرب و قفسداران موفق عملی شود.
The present study was conducted to assess the environmental efficiency of cage culture fish farming system and to make suggestions for reducing the pollutants emissions into the aquatic ecosystem in Mazandaran province. In the production cycle of 2017-18, there were 9 active fish cage farms which the pollutants loadings from each farm were calculated based on an indirect method. According to the results, per ton of produced fish, an average of 73.979 kg of nitrogen, 13.893 kg of phosphorus and 488.353 kg of carbon were released into the environment. Furthermore, feed conversion ratio (FCR = feed supplied/ body weight gained) varied between 0.897-4 with an average of 1.249 which indicates severe inefficiencies of feeding. Subsequently, the environmental efficiency scores of farms were evaluated based on an SBM-DEA model. The average environmental efficiency of farms was 0.599, indicating that there is a high potential for reducing pollutants emissions and improving environmental efficiency. Based on study findings, weak technical knowledge of farmers, especially in choosing the right time for start and the end of production cycles, and feeding mismanagements will lead to an increase in the amount of pollutants released into the aquatic environment. Thus, it is suggested that successful farms be encouraged by incentive policies to transfer their experiences to other farms in order to improve the environmental efficiency of cage culture system. This can be done through training courses using well trained instructors and successful farmers.
Machine summary:
9 Pearson & Black 10 Price & Morris 11 Lue et al.
از این رو، این بررسی با هـدف محاسـبه میزان های نیتروژن ، فسفر و کربن به عنوان مهم ترین آلاینده های آزاد شده به محیط ناشـی از نظـام پرورش ماهی در قفس ، ارزیابی کارایی زیست محیطی ایـن نظـام و ارائـه راهکارهـایی بـرای کـاهش پیامدهای مخرب آن بر بوم نظام دریایی در سطح استان مازندران انجام شده است .
در این بررسی نیز با توجه به محدود بودن شمار واحدهای پرورش ماهی در قفس های دریـایی واقـع در استان مازندران ، برای محاسبه کارایی زیسـت محیطـی از رهیافـت SBM-DEA در حالـت بـازده ثابت نسبت به مقیاس استفاده شد که در آن میزان ماهی تولید شده به عنوان ستاده در نظر گرفتـه شده است .
جدول (٣) نیتروژن ، فسفر و کربن آزاد شده به محیط به ازای هر تن ماهی تولید شده و نرخ تبدیل غذایی برای هر یک از مزارع پرورش قزل آلا در قفس (به تصویر صفحه مراجعه شود) منبع : یافته های تحقیق Reference: Study findings نتایج محاسبه کارایی زیست محیطی با استفاده از رهیافت SBM-DEA در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس در جدول (٤) ارائه شده است .
M. (2005) Nitrogen and phosphorus budget in coastal and marine cage aquaculture and impacts of effluent loading on ecosystem: review and analysis towards model development.