Abstract:
زمینه و هدف: فوتبال ورزشی تیمی و پیچیدهای است که در آن عملکرد به قابلیتهای فیزیولوژیکی وابسته است. شناسایی و بررسی عوامل ژنتیکی تاثیرگذار میتواند گامی مهم در فرایند انتخاب مناسب و هدایت ورزشکاران با استعداد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلیمورفیسم ژنهای ACTN3، PPARGC1A در بازیکنان حرفهای فوتبال لیگ برتر ایران بود. روش شناسی: برای انجام این تحقیق 30 نفر از بازیکنان حرفهای یک تیم فوتبال که در حال حاضر در لیگ برتر حضور دارند مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین گروه کنترل مطالعه حاضر متشکل از 100 مرد سالم غیر ورزشکار بود. DNA ژنومیک هر دو گروه از بزاق استخراج شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP برای شناسایی پلیمورفیسم ژنهای ACTN3، PPARGC1A انجام شد. فراوانی این دو پلیمورفیسم بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری خی دو مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری در فراوانی ژنوتیپی XX در پلیمورفیسم ژن ACTN3 بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشانداد (P=0. 022). اما در فراوانی ژنوتیپی RR بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت معنیداری دیده نشد (P=0. 058). وهمچنین نشان داده شد که فراوانی ژنوتیپی GG در پلیمورفیسم ژن PPARGC1A از لحاظ آماری معنادار بود (P=0. 023) (در همه ژنوتیپها p> 0. 05). نتیجهگیری: نتایج پژوهش انجام شده نشان داد که احتمالا پلیمورفیسم rs8192678 ژن PPARGC1A نشانگر ژنتیکی برای ورزش فوتبال و شناسایی افراد مستعد در این رشته در جمعیت ایرانی محسوب میشود. همچنین چند شکلیACTN3، میتواند با توجه به پیشینه پژوهش به عنوان ژن منتخب در فوتبال انتخاب شود.
Background and purpose: Soccer is a complicated team sport in which performance, depends on physiological capabilities. Determining and addressing influential genetic factors can help an effective selecting process and guiding talented athletes and personalizing their exercises. This study aims to assess the potential importance of polymorphism of ACTN3, MCT1, PPARGC1A, ACSL1 and PPARA genes in professional soccer players in Iranian Pro League.Methodology: In this research, 30 professional players of a soccer team in Iranian Pro League were studied. The control group includes 100 non-athlete men whose genomic DNA were extracted from their saliva. Genotype detection using PCR-RFLP method was conducted to identifying polymorphism in ACTM3, PPARGC1A, genes. Frequency of these two polymorphisms among soccer players and control group was determined by statistical test Chi Squared (χ2).Results: Our statistical analysis show a significant difference in XX genotypic frequency in ACTN3 gene polymorphism between soccer players and control group (P = 0.022). Whereas, RR genotypic frequency show no significance difference between soccer players and control group (P = 0.058). Also, it was found that GG genotypic frequency in PPARGC1A gene polymorphism is statistically significant (P = 0.023). (In all genotypes P > 0.05).Conclusion: The results showed that the rs8192678 polymorphism of PPARGC1A gene, can probably be a genetic marker for detecting and discovering talented people in the Iranian populations. In addition, regarding to the literatures, polymorph of ACTN3, individually or in combination, can be considered as a marker gene in soccer.
Machine summary:
آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در فراوانی ژنوتیپی XX در پلی مورفیسم ژن ACTN٣ بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشان داد (٠٠٢٢=P).
با توجه به اینکه در زمینۀ ژنتیک ورزشی به منظور شناسایی افراد مستعد، برنامۀ تمرینی براساس خصوصیات ژنتیکی ورزشکاران و دیگر عوامل که به ورزشکاران برای رسیدن به هدف کمک می کنند، نیازمند تحقیقات گسترده هستیم ، هدف اصلی این تحقیق بررسی فراوانی پلی مورفیسم ژنهای ACTN٣ و PPARGCA١ در بازیکنان حرفه ای فوتبال لیگ برتر ایران است .
نتایج در تحقیق حاضر فراوانی ژنوتیپی و آللی پلیمورفیسم ژنهای ACTN٣ و PPARGCA١ بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل مقایسه شد.
تجزیه وتحلیل های آماری نشان داد که فراوانی ژنوتیپی X/X پلی مورفیسم rs١٨١٥٧٣٩ ژن ACTN٣ در بازیکنان فوتبال (٣٦ درصد) در مقایسه با گروه کنترل (١٧ درصد) به طور معناداری متفاوت بود (٠٠٢٢=P).
تجزیه وتحلیل های آماری نشان داد که فراوانی ژنوتیپ G/G پلی مورفیسم ژن PPARGCA١ در بازیکنان فوتبال (٢٠ درصد) در مقایسه با گروه کنترل (٤٣ درصد) به طور معناداری متفاوت است (٠٠٢٣=P).
نتایج حاکی از آن بود که ژنوتیپ XX ژن ACTN٣ به طور معناداری (٢١ درصد) در بازیکنان فوتبال نسبت به گروه کنترل از فراوانی بیشتری برخوردار است .
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در فراوانی ژنوتیپ های مختلف پلی مورفیسم ژن PPARGCA١ بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت وجود دارد.
نتیجه گیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فراوانی ژنوتیپی XX در ژن ACTN٣ و فراوانی ژنوتیپی GG در ژن PPARGCA١ در بازیکنان حرفه ای فوتبال و گروه کنترل متفاوت است .
A genetic influence on muscle function and athletic performance/DG Macarthur, KN North.