Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی ماهیت بارنامههای الکترونیکی دریایی در حقوق ایران اجرا شده است روش اجرای تحقیق توصیفی بوده است ماهیت بارنامه دریایی به عنوان یکی از مهمترین اسناد در قرارداد حمل و نقل دریایی میباشد. بارنامه دریایی سندی است که مشخصات کامل بار در آن قید و توسط فرمانده کشتی یا فردی که از طرف او برای این منظور تعیین شده امضاء میگردد بهموجب آن حملکننده متعهد میشود محموله کشتی را به متصدی حمل و به گیرنده کالا تحویل نماید. توسعه سریع تجارت الکترونیکی تاثیر عمیقی بر تجارت بینالملل بهویژه در صنعت حمل دریایی در رابطه با اسنادی که در حمل و نقل کالاها از این طریق مورد استفاده قرار میگیرد، گذاشته است. یکی از اسنادی که در حمل دریایی کالاها مورد استفاده قرار میگیرد بارنامه است. با رشد غیرقابل باور حجم تجارت، بارنامهها اسناد مهمی در صنعت حمل دریایی کالاها و تجارت بینالملل محسوب میشوند. در سالهای اخیر بسیاری از متخصصان بیان کردهاند زمان آن فرا رسیده است که یک معادل الکترونیکی جایگزین بارنامه کاغذی شود. بارنامههای الکترونیکی یکی از مهمترین مسائلی است که توسط فناوری اطلاعات برای صنعت حمل دریایی مطرح شده است. این قالب از بارنامه به برخی از مشکلات عمدهی بارنامههای سنتی فائق آمده است؛ ازجمله مشکل اینکه در بسیاری از مواقع، کالاها زودتر از اسناد مربوطه به مقصد میرسند. اما بارنامه الکترونیکی در زمینه جایگزینی با بارنامههای کاغذی با موانعی حقوقی مواجه است که باید آنها را حل نمود و مسائل مربوط به این قالب از بارنامه را نظاممند کرد. ما در این مقاله مسائل مربوط به بارنامههای الکترونیکی را بررسی میکنیم و خواهیم دید که چگونه این قالب جدید بارنامه میتواند در حمل بینالمللی دریایی کالاها مورد استفاده قرار گیرد.
The purpose of this study was to investigate the nature of shipping electronic logbooks in Iranian law. The
method of conducting research has been descriptive. The nature of the maritime cargo bill is one of the most
important documents in the maritime contract. A maritime bill of lading is a document in which the full
specifications of the load are signed by the ship commander or the person designated by him for this purpose,
under which the carrier undertakes to deliver the ship's cargo to the carrier and to the recipient of the goods. The
rapid development of e-commerce has had a profound impact on international trade, especially in the maritime
industry, in relation to the documents used in the transportation of goods in this way. One of the documents used
in the shipping of goods is a bill of lading. With the unbelievable growth of trade, the bill of lading is an
important piece of paper in the maritime industry of international commodities and trade. In recent years, many
experts have said that it's time to replace the paper bill with an electronic equivalent. An electronic bill of lading
is one of the most important issues posed by information technology for the maritime shipping industry. This
template has been addressed to some of the major problems of traditional bill sheets, including the problem that,
in many cases, goods are sooner from the relevant documents arrive at destination. But an electronic bill of
exchange has encountered legal obstacles in the area of replacing paper-based paperbooks, which should be
resolved and systematically regulated issues related to this template. In this thesis, we will examine the issues of
electronic shipping and we will see how this new template can be used for international shipping of goods.
Machine summary:
بارنامه دريايي سندي است كه مشخصات كامل بار در آن قيد و توسط فرمانده كشتي يا فردي كه از طرف او براي اين منظور تعيين شده امضاء میگردد بهموجب آن حملکننده متعهد میشود محموله كشتي را به متصدي حمل و به گيرنده كالا تحويل نمايد.
ازجمله این اسناد، بارنامه دریایی است که با همکاری و هماهنگی بانکها، مؤسسات حمل و نقل و تفکیک وظایف بین خریدار و فروشنده، در طول حیات چند صد ساله خود موجب امنیت و سرعت یافتن خرید و فروش کالا و از طرفی منشأ آثار حقوقی فراوانی گردیده است و امروزه به عنوان بهترین سند در تجارت بینالملل مورد توجه دست اندرکاران صحنه بازرگانی خارجی قرار گرفته است (سون، لویی بی و دیگران، 1390: 58).
» بند «7 از ماده 52 فصل چهارم قانون دريايي ايران» مصوب سال «1343» بارنامه دريايي را چنين تعريف ميكند: «بارنامه دريايي، سندي است كه مشخصات كامل بار در آن قيد و توسط فرمانده كشتي كه از طرف او براي اين منظور تعيين شده، امضاء گردد و بهموجب آن تعهد شود بار توسط كشتي به مقصد حمل و به تحويل گيرنده داده شود».
مقررات «هامبورگ» كه در سال «1978» توسط کمیسیون تجارت و توسعه سازمان ملل متحد منتشر گرديد، در بند «7 ماده اول» بارنامه دريايي را بدين گونه تعريف كرده است: «بارنامه سندي است، دال بر عقد قرارداد حمل دريايي و يا تحويل گرفتن كالا بوسيله حملکننده كه طبق آن حملکننده، تعهد مينمايد، كالا را به گيرنده كالا كه نام وي در بارنامه درج شده يا به حامل بارنامه تحويل دهد.