آینده پژوهی تحزب در ایران با اتکا به آسیب‌شناسی جامعه مدنی و سیاسی Journal Article

‌‌‌‌‌‌‌احزاب سیاسی گروه‌های بنیان یافته، مرتب و منظمی هستند که برای مبارزه در راه قدرت ساخته شده‌اند و منافع و هدف‌های نیر‌‌‌‌‌‌وهای اجتماعی گوناگونی را بیان می‌کنند و خود هم به درستی وسیله عمل سیاسی آنان می‌باشند. در واقع وجود احزاب بخشی اجتناب ناپذیر از فرایند سیاسی است. همچنین احزاب کنترل فرایند سیاسی را در اختیار دارند و کشوری که متکی به انتخابات و مردم سالاری است حتما نیاز به تشکل و تحزب دارد. این مقاله بر اساس پژوهشی است که طی آن تلاش شده است با استفاده از " آینده نگری" یعنی تلاشی نظام مند جهت تهیه چشم انداز و نگاه به آینده بلند مدت با بکاربرد ن بهینه منابع موجود در راستای ارزش‌ها و هدف ها، آینده تحزب در ایران را مورد بررسی قرار دهد و در این راستا از روش " تحلیل تاریخی " نیز بهره جسته ایم زیرا آینده پژوهان گاهی به منظور پیش‌بینی نتایج و پیامدهای آتی اتفاق‌های کنونی، حوادث تاریخی را مطالعه می‌کنند. در این راستا سعی نموده ایم آسیب‌ها و چالش‌هایی که مانع شکل گیری منطقی و صحیح تحزب در ایران می‌شوند را مورد واکاوی قرار دهیم که مهمترین این چالش‌ها در حوزه جامعه مدنی: خود مداری ایرانیان، وجود گروه‌ها و تشکل‌های تندرو و در حوزه جامعه سیاسی: نبود آزادی لازم و فقدان امنیت مورد نیاز از سوی حاکمیت برای فعالیت احزاب و ضعف روحیه نقدپذیری از سوی حاکمیت می‌باشد.