Abstract:
هدف: اختلالات خوردن از اختلالات شایع روانی است که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و روانی و
عملکرد افراد ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش اضطراب ظاهر اجتماعی، توده بدنی و استرس
نقش جنسیتی در رفتارهای خوردن دختران نوجوان انجام گرفت.
روش شناسی پژوهش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم
متوسطه شهر رشت در سال تحصیلی 98-97 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. 264 نفر به روش
نمونه گیری تصادفی خوش های انتخاب شدند. اطلاعات با پرسشنامه های اضطراب ظاهر اجتماعی (هارت، فلورا و همکاران، 2008 )،استرس نقش جنسیتی زنانه(گیلسپی و ایسلر، 1992 )و پرسشنامه نگرش به تغذیه (گارنر و گارفینکل، 1982 ) جمع آوری شد. برای تعیین شاخص توده بدنی قد با متر نواری و وزن با ترازوی دیجیتال اندازه گیری شد . داده ها بوسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اضطراب ظاهر اجتماعی و توده بدنی با نمره کل اختلال خوردن و تمام مولفه های آن رابطه مثبت و معناداری دارند(P>0/05)استرس نقش جنسیتی زنانه با نمره کل اختلال خوردن و مولفه های آن رابطه معناداری ندارد. براساس تحلیل رگرسیون 18 درصد واریانس عادت غذایی، 13 درصد
واریانس تمایل، 10 درصد واریانس کنترل دهانی و 14 درصد واریانس اختلال خوردن توسط اضطراب ظاهر
اجتماعی و توده بدنی تبیین میشود.
نتیجه گیری: این نتایج نشان میدهند که اضطراب ظاهر اجتماعی و شاخص توده بدنی میتوانند عامل
مهمی در پیشبینی اختلالات خوردن دختران باشند. اما متغیر استرس نقش جنسیتی نقشی در پیش بینی
اختلالات خوردن ندارد.
Machine summary:
يافته ها: نتايج نشان داد اضطراب ظاهر اجتماعي و توده بدني با نمره کل اختلال خوردن و تمام مولفه هاي آن رابطه مثبت و معناداري دارند(٠٠٥≤p ).
نتيجه گيري: اين نتايج نشان ميدهند که اضطراب ظاهر اجتماعي و شاخص توده بدني ميتوانند عامل مهمي در پيش بيني اختلالات خوردن دختران باشند.
نتايج ضريب رگرسيون نيز نشان ميدهد که اضطراب ظاهر اجتماعي ( ٤٢٤=t ؛ ٠٠١>P ) و شاخص توده بدني ( ٣٠٣=t ؛ ٠٠١>P) مولفه ي تمايل اختلال خوردن را پيش بيني ميکنند ولي استرس نقش جنسيتي ( ٠٥٧=t ؛ ٠٠١>P )، نميتواند مولفه ي تمايل اختلال خوردن را پيش بيني کند.
نتايج ضريب رگرسيون نيز نشان ميدهد که اضطراب ظاهر اجتماعي ( ٢٧٠=t ؛ ٠٠١>P ) و توده بدني ( ٢٤١=t ؛ ٠٠١>P ) مولفه ي کنترل دهاني اختلال خوردن را ميتوانند پيش بيني کنند ولي استرس نقش جنسيتي ( ٠١٦=t ؛ ٠٠١>p )، نميتواند مولفه ي کنترل دهاني اختلال خوردن را پيش بيني کند.
نتايج ضريب رگرسيون نيز نشان ميدهد که اضطراب ظاهر اجتماعي ( ٣٦٧=t ؛ ٠٠١>P ) و توده بدني ( ٣٥١=t ؛ ٠٠١>P ) اختلال خوردن را ميتوانند پيش بيني کنند ولي استرس نقش جنسيتي ( ٠٩٦=t ؛ ٠٠١>p )، نميتواند اختلال خوردن را پيش بيني کند.
يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که اضطراب ظاهر اجتماعي و توده بدني مي توانند اختلال خوردن را پيش بيني کنند، ولي مطالعه حاضر از نوع همبستگي ميباشد لذا روابط بدست آمده را نميتوان به عنوان روابط علي تعبير کرد.
نتيجه گيري نتايج نشان داد بين اضطراب ظاهر اجتماعي و توده بدني با اختلال خوردن و کل مولفه هاي آن رابطه مثبت و معناداري وجود دارد .