پیشگفتار - Journal رشد آموزش زبان Editorial

"مسلمانان،تدریس و آموزش‌ علوم مختلف را توصیه می‌کردند و از بهترین روش‌های آموزشی در انتقال علم و دانش برای بیداری ذهن و قدرت استفاده از علوم‌ و کاربردی کردن آن،استفاده می‌شد. پیروی صحیح از نصایح بزرگان و توصیه‌های دینی سخت است زیرا جنبه‌های ظاهری دنیا،لذات‌ و تفکر دربارهء خود وسوسه‌انگیز می‌باشد و انسان را به خود جلب می‌کند و اگر دانشمندان یا تحصیل برای دیگران مثمرثمر نباشد، خداوند نیز از او راضی نخواهد بود. ابن خلدون معتقد بود که انسان به خاطر فکر و ذهن خود از حیوانات متمایز می‌باشد و این ویژگی او را در کارها یاری می‌دهد و باید رستگاری و سعادت خود و دیگران تلاش کند. البته بیان کلیه دیدگاه‌ها در این مقدمه ممکن نمی‌نماید و ذکر یک یا دو نمونه از بینش و تفکر مسلمانان آن زمان نسبت به آموزش‌ و پرورش و تحصیل علم،نشان می‌دهد که آنان همیشه پیرو پیشرفت علم و استفاده علمی از آموخته‌ها و اندوخته‌ها در کار تعلیم‌ و تربیت بوده‌اند."