Abstract:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر افکار خودآیند منفی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مراجعین افسرده مراکز مشاوره انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مراجعان دارای اختلال افسردگی بودند که در فصول پاییز و زمستان سال 1398 به مراکز مشاوره شهر اهواز مراجعه کرده بودند. در این پژوهش تعداد 40 فرد دارای افسردگی از بین جامعه آماری با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 20 فرد). گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز و همکاران، 2004) را طی دو ماه و نیم در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی (بک و همکاران، 1996)، پرسشنامه افکارخودآیند منفی (کندال و هولون، 1980) و پرسشنامه انعطاف‌پذیری روان‌شناختی (دنیس و وندروال، 2010) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افکار خودآیند منفی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مراجعین افسرده مراکز مشاوره تاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته بود منجر به بهبود کاهش افکار خودآیند منفی و بهبود انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مراجعین افسرده مراکز مشاوره شود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره‌گیری از فنونی همانند شناسایی و تصریح ارزش‌ها و عمل متعهدانه می‌تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش افکار خودآیند منفی و بهبود انعطاف‌پذیری روان‌شناختی افراد دارای افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.
Aim: The present study was conducted aiming to investigate
the effectiveness of acceptance and commitment therapy on
the negative automatic thoughts and psychological flexibility
of depressed clients at consultation centers. Method: the
present study was quasi-experimental with pretest, posttest,
control group design and two-month follow-up stage. The
statistical population of the present study included clients with
depression who referred to consultation centers in the autumn
and winter of 2019-2020 in the city of Ahvaz. 40 people with
depression were selected from the statistical population
through purposive sampling method and they were randomly
accommodated into experimental and control group (each
group of 20). The experimental group received ten ninetyminute
sessions of r acceptance and commitment therapy
(Hayes et al, 2004) during two and half months. The applied
questionnaires in this study included depression questionnaire
(Beck et.al, 1996), negative automatic thoughts questionnaire
(Kendal and Holon, 1980) and psychological flexibility
questionnaire (Denis and Wanderwal, 2010). The data from
the study were analyzed through repeated measurement
ANOVA. Results: the results showed that acceptance and
commitment therapy has significant effect on the negative
automatic thoughts and psychological flexibility of the
depressed clients at consultation centers (p<0.001) in a way
that this therapy succeeded in improving the decrease of
negative automatic thoughts and improving psychological
flexibility of depressed client at consultation centers.
Conclusion: the findings of the present study revealed that
acceptance and commitment therapy can be applied as an
efficient therapy to decrease negative automatic thoughts and
improve psychological flexibility of the people with
depression through employing techniques such as Identify and
define values and commitments.
(
, 
, 
)
