Abstract:
از آنجا که منصب قضاوت، ارزشی والا در فقه اسلام دارد، ویژگی های باریک و دشواری برای قاضی
قرار داده شده است. در نظر اسلام، منصب قضا در میان دیگر منصب ها، فروزنده چراغی است که
جامعه از آن پرتو می گیرد. در بررسی عقاید فقها چه شیعه و چه اهل سنت می باید معترف بود که
عقیده اکثر آنها بر منع قضاوت زن و لزوم شرط ذکورت است. برخی شرط ذکورت را در کنار کمال،
تقوا و ... آورده اند ولی برخی آن را زیر مجموعه کمال آورده اند و در واقع به این معتقدند که
ذکورت از شروط کمال و کمال از شروط قضاوت است. عده ای از فقها اینگونه استناد کرده اند که
دلیل روشن و صریحی بر جواز حق قضاوت زنان وجود ندارد و برای جواز آن نیاز به دلیل صریح
است و برای این حق اصل را بر اباحه نگذاشته اند. برخی دیگر نیز به آیات و روایات استناد می
کنند و مخالفت خود را مستند به آنها می کنند؛ لذا از آنجا که دلیل عمده منع زنان از قضاوت
ریشه در رویکرد فقهی دارد در این مقاله استدلالات فقها در ارتباط با شرط ذکورت و مخالفت با
قضاوت زنان بررسی خواهد شد.
Machine summary:
برخي ديگر نيز به آيات و روايات استناد مي کنند و مخالفت خود را مستند به آنها مي کنند؛ لذا از آنجا که دليل عمده منع زنان از قضاوت ريشه در رويکرد فقهي دارد در اين مقاله استدلالات فقها در ارتباط با شرط ذکورت و مخالفت با قضاوت زنان بررسي خواهد شد.
مقدمه يکي از شغل هاي بسيار کليدي در هر جامعه اي قضاوت است که به دليل اينکه ارتباط مستقيم با عدالت و سرنوشت و زندگي مردم همواره پيش شرط هايي براي اين منصب قرار داده شده است .
عدالت : يکي از شرايط قاضي، عدالت است و غالب فقيهان اين شرط را ذکر نموده اند و براي اثبات ديدگاه خويش به روايات و عقل استناد کرده اند.
منع قضاوت زن با اينکه نظر مشهور فقهاست و بر آن ادعاي اجماع شده ولي از آنجا که مباحث مربوط به آن در دوران بعد از امامان معصوم ايجاد شد خصوصاً امروزه مورد تشکيک قرار گرفته و گروهي از فقهاي شيعي و اهل سنت با آن نظر مخالفند مخصوصاً که اجماع در فقه اماميه زماني مورد استناد است که آن موضوع در زمان امامان و پيامبران رخ داده باشد.
٦. نتيجه با توجه به بررسي دلايل مورد استناد فقها در نفي قضاوت زنان ، ابتدا در نقد استناد به آيات قرآني؛ بايد گفت همانطور که ملاحظه شد استناد به آياتي که اشاره شده نمي تواند دليلي قانع کننده ، محکم ، روشن و صريحي باشد چنانکه اشاره شد در آيات مذکور و نه در هيچ يک از آيات قرآن اشاره صريحي به اين موضوع ندارد.