Abstract:
هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مدیریت زمان برخودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان بود. روش پژوهش آزمایشی، از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه هفتم در ناحیه ۴ استان قم بالغبر ۲۴۵۷ نفرکه در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ مشغول به تحصیل بودند. پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکنز- مورگان (۱۹۹۹) بهعنوان پیشآزمون در هر دو گروه (آزمایش و کنترل) اجرا شد سپس گروه آزمایش در طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقهای تحت آموزش مهارتهای مدیریت زمان قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات، دوباره پرسشنامه مذکور در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. مورگان و جینکنز ضریب پایایی پرسشنامه را ۸۲/۰ و ضریب پایایی هر یک از خرده مقیاسهای استعداد، کوشش و بافت را به ترتیب ۷۸/۰، ۶۶/۰ و ۷۰/۰ گزارش کردهاند. تجزیهوتحلیل دادهها مبتنی بر آزمون کولموگروف-اسمرینوف و تحلیل کوواریانس آمیخته بین-درون آزمودنیها نشان داد که آموزش مدیریت زمان بهطور معناداری بر هر سه مولفه خودکارآمدی تحصیلی استعداد، کوشش و بافت خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان تاثیر دارد. استعداد خودکارآمدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهطور معنادار افزایشیافته زیرا p معادل ۰.۰۵۹ محاسبه شد. در صورتی که مهارت مدیریت زمان در مدارس با تاکید بیشتری آموزش داده شود باعث نهادینه شدن و بهکارگیری هر چه بیشتر مدیریت زمان توسط دانشآموزان می شود.
The purpose of this study was to investigate the effect of time management training on students' academic self-efficacy. The experimental research method was pretest and posttest with a control group. The statistical population included all seventh grade female students in the 4th district of Qom province, amounting to 2457 people who were studying in the 1397-98 academic year. The Jenkins-Morgan Academic Self-Efficacy Questionnaire (1999) was administered as a pretest in both groups (experimental and control) and then the experimental group was trained in time management skills in 10 sessions of 45 minutes. At the end of the sessions, the questionnaire was assessed again in two groups. Morgan and Jenkins reported the reliability coefficient of the questionnaire as 0.82 and the reliability coefficient of each of the subscales of talent, effort and texture as 0.78, 0.66 and 0.70, respectively. Analysis of data based on Kolmogorov-Smirinov test and mixed analysis of covariance between in-subjects showed that time management training had a significant effect on all three components of academic self-efficacy: aptitude, effort and context of students' academic self-efficacy. Self-efficacy potential in the experimental group increased significantly compared to the control group because p was calculated to be 0.059. If time management skills are taught in schools with more emphasis, it will lead to the institutionalization and use of time management by students as much as possible.
Machine summary:
تجزیهوتحلیل دادهها مبتنی بر آزمون کولموگروف-اسمرینوف و تحلیل کوواریانس آمیخته بین-درون آزمودنیها نشان داد که آموزش مدیریت زمان بهطور معناداری بر هر سه مؤلفه خودکارآمدی تحصیلی استعداد، کوشش و بافت خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان تأثیر دارد.
مدیریت زمان بهعنوان روشی برای پایش و کنترل وقت با ارتقاء بخشی به سطح بصیرت فراگیران در مورد نحوه استفاده از زمان از ضروریترین مؤلفههای تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی به شمار میرود (جرالد و گرین برگ 4 ،20 > درک انسان از کارآمدی خود، نهتنها بر الگوهای رفتاری و فکری، بلکه بر انگیزش و برانگیختگی هیجانی او نیز تأثیر میگذارد و بر اساس باورهایی که نسبت به توانایی خود و نتایج مورد انتظار اعمال خود دارد، رفتار میکند (کدیور،1391).
فلدمن 7 a"/>a"/> (2015) نشان دادند که خودکارآمدی تأثیرات بسیار قوی روی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دارد و بهعنوان متغیر انگیزشی فعالساز، هدایت بخش و برانگیزاننده رفتار به سوی هدف تعریف Mackenzie time management zali Jerrold S, & Greenberg academic self-efficacy Elias Feldman & Kubota داتو 1 (2012) معتقد است که خودکارآمدی تحصیلی، مفهوم روانشناختی است که توانایی انطباقی فرد را در جریان انجام تکالیف شامل میشود و باورهایی هستند که افراد درباره تواناییها و نتایج تلاشهایشان بهعنوان یک الگوی رفتاری بزرگ دارند ازاینرو در جریان زندگی تحصیلی خود در برخورد با چالشها و موانع از توانایی بالاتری نسبت به دیگران برخوردار هستند.
تقی زاده کوهنجانی (1393) در پژوهشی به بررسی اثربخشی آموزش مهارت مدیریت زمانبر انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر شیراز در سال تحصیلی 93-1392 پرداخت نتایج نشان داد که بین مهارت مدیریت زمان و انگیزش پیشرفت تفاوت Fathi Abdul Hamid Abdul Kader, Mourad Ali Eissa معناداري وجود دارد.
بررسی یافتههای پژوهش بیانگر وجود تأثیر آموزش مدیریت زمان بر استعداد خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان بود.