Abstract:
بانکها در فرایند فعالیتهای تجاری خود با مخاطرات متعددی مواجه میشوند که بر عملکرد آنها موثر بوده و موفقیت یا شکست این واسطه مهم مالی ارتباط تنگاتنگی با برنامهریزی آنها در مدیریت ریسک دارد. ریسکها، نتایج عدم اطمینان در نوسانات سوددهی یا زیان دهی است. اگرچه تمرکز وسیع و قابل مقایسهای بر ارزیابی کیفی ریسک بهطور سنتی وجود دارد، اما شناسایی عوامل موثر بر ریسک دارای اهمیت شایانی است. بهاینترتیب در پژوهش حاضر با استفاده از روش تصمیمگیری چندمعیاره تاپسیس در شرایط فازی به شناسایی و رتبهبندی عوامل موثر بر ریسک اعتباری در صندوقهای اعتباری و بانک پرداخته شده است. در چارچوب روش پیشنهادی ابتدا عوامل موثر بر ریسکهای اعتباری بانکها و صندوقهای اعتباری طبق مطالعه پژوهشهای پیشین و نظرخواهی از کارشناسان و خبرگان استخراج میشوند، سپس پرسشنامه بر اساس این شاخصها بر مبنای طیف لیکرت طراحی شده و در بین نمونه آماری توزیع میگردد. پس از بررسی روایی و پایایی پرسشنامه، هزینههای نامبرده با استفاده از روش تاپسیس فازی رتبهبندی میشوند. بر اساس نتایج حاصل سه عاملی که بیشترین تاثیر را بر ریسک اعتباری دارند عبارتاند از: نسبت آنی، موجودی کالا به دارایی جاری و بدهی جاری.
Machine summary:
بررسي و رتبهبندی عوامل مؤثر بر ریسک اعتباری صندوقهای اعتباری و بانک با استفاده از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره فازی (MCDM) مجید مرادی1، فاطمه جمشیدی صابر2 1 استادیار و عضو هیئتعلمی گروه حسابداری موسسه آموزش عالی ناصرخسرو، ساوه، ایران (نویسنده مسئول) 2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مالی موسسه آموزش عالی ناصرخسرو، ساوه، ایران چکیده بانکها در فرایند فعالیتهای تجاری خود با مخاطرات متعددی مواجه میشوند که بر عملکرد آنها مؤثر بوده و موفقیت یا شکست این واسطه مهم مالی ارتباط تنگاتنگی با برنامهریزی آنها در مدیریت ریسک دارد.
بهاینترتیب در پژوهش حاضر با استفاده از روش تصمیمگیری چندمعیاره تاپسیس در شرایط فازی به شناسایی و رتبهبندی عوامل مؤثر بر ریسک اعتباری در صندوقهای اعتباری و بانک پرداخته شده است.
بهاینترتیب با توجه به اهمیت رتبهبندی ریسک در نظام بانکی، مساله اصلی این تحقیق شامل شناسایی و اولویت بندی ریسکهای اعتباری در صندوقهای اعتباری و بانکها است برای این منظور و با توجه به بحرانی بودن شرایط از روش تاپسیس فازی استفاده می شود.
با بررسی پژوهشهای پیشین مشخص شد که رویین تن (1384)، یزدان پناه و شکیب حاجی آقا (1388)، میرزائی، نظریان و باقری (1390)، گیلک حکیم آبادی، جعفری صمیمی و مولانا (1389)، ابراهیمی و دریابر (1391)، علی پور دهکی، منتظری المشیری و رحمانی لارمایی (1394)، صدقی (1394)، شعبانپور (1395)، نجاتی (1394)، کریمی و همکاران (1394)، بائی (1395)، داس، رای و نگ (2009)، پاسکال و همکاران (2013)، بال و همکاران (2015) نیز به این موضوع پرداخته اند لذا نتایج پژوهش در این مرحله با این پژوهش ها همراستا می باشد.