Abstract:
برخلاف سوگند و شهادت که نیابت ناپذیری آن ها مورد وفاق فقها و حقوق دانان است در مورد اقرار چنین اتفاق نظری وجود ندارد. موضوع اصلی این است که آیا اقرار توکیل ناپذیرند و یا قابلیت توکیل نیز دارند؟ امور نیابت پذیر و تعیین ضابطه و اصل در آثار فقها و حقوق دانان مورد توجه قرار گرفته و با بررسی آثار فقها می توان تمایل ایشان را به صحت توکیل در اقرار در یافت. امام توکیل در یمین، لعان، ایلاء، شهادت و اقرار را صحیح نمیدانند چون در این امور غرض شارع به انجام آنها توسط مباشر خاصی شرط شده است. قانون مدنی نسبت به وکالت در اقرار ساکت است. در تبصره2 ماده 35 قانون آیین دادرسی مدنی، وکالت در اقرار منع شده است. در پژوهش حاضر سعی شده معیارهایی که برای تشخیص امور نیابت پذیر از سوی فقها و حقوق دانان مطرح گردیده مورد تحلیل و اموری که نیابت پذیری آن ها محل تردید است تبیین گردد و در نهایت این دیدگاه که به روش تحلیلی– توصیفی صورت گرفته قابل بیان است که همه اعمال حقوقی قابل توکیل هستند مگر اموری که مباشرت شخص در انجام آن شرط و توکیل در آن با موانع و نظم عمومی مواجه است. از دیگر سو حکم مقنن در توکیل ناپذیری مطلق اقرار مورد نقد قرار گرفته چرا که اقرار وکیل در منظومه کلمات اکثر فقها و تراث فقهی، جنبه آلی و مراتی دارد.
Contrary to oaths and testimonies, whose irreplaceability is agreed upon by jurists and jurists, there is no consensus on the confession of such a consensus. The main issue is whether the confessions are irrevocable or can be delegated? Representative matters and determining the rules and principles have been considered in the works of jurists and jurists, and by examining the works of jurists, their desire for the correctness of the power of attorney can be acknowledged. Imam Tawakil in Yamin, laan, illa, martyrdom and confession are not considered correct because in these matters, the purpose of the Shari'ah is to perform them by a special manager. The civil law is silent on the power of attorney in the confession. In Note
2 of Article 53 of the Code of Civil Procedure, power of attorney in confession is prohibited. In the present study, an attempt has been made to analyze the criteria proposed by jurists and jurists to determine the representative affairs and to explain matters whose representation is in doubt, and finally this view, which has been done by analytical-descriptive method, can be expressed. That all legal acts can be delegated, except for matters in which a person's stewardship in fulfilling that condition and representation in it faces obstacles and public order. On the other hand, the legislative ruling on the absolute irrevocability of the confession has been criticized because the lawyer's confession has an organic and moral aspect in the words of most jurists and the jurisprudential heritage.
Machine summary:
در پژوهش حاضر سعي شده معيارهايي که براي تشخيص امور نيابت پذير از سوي فقها و حقوق دانان مطرح گرديده مورد تحليل و اموري که نيابت پذيري آن ها محل ترديد است تبيين گردد و در نهايت اين ديدگاه که به روش تحليلي– توصيفي صورت گرفته قابل بيان است که همه اعمال حقوقي قابل توکيل هستند مگر اموري که مباشرت شخص در انجام آن شرط و توکيل در آن با موانع و نظم عمومي مواجه است .
بر اين مبنا نيابت ناپذير بودن هر امري بايد مدلل شود و در مقام ترديد بايد به اين اصل پناه برد آن موضوع را توکيل پذير دانست و حال آن که اگر اصل بر نيابت ناپذيري اموري باشد اين امر با فلسفه وجودي وکالت و نقشي که اين نهاد حقوقي در جامعه جهت تسهيل امور ايفا ميکند ناسازگار خواهد بود و در تبيين بيان مسئله ي معنونه اقرار مربوط به طرف مدعي عليه است که چون مدعي چيزي را از وي طلب کند، قبول کرده و بر بدهکاري خويش اعتراف نمايد بنابراين اقرار عبارت است از اخبار به حقي براي غير و به ضرر خود (ماده ١٢٥٩ قانون مدني ) اقرار از دليل قويتر و مؤثرتر است و به آن «سيدالادله » يا «ملکه دلائل » گفته ميشود اثر اقرار آن است که اقرار کننده ملزم به اقرار خويش مي گردد و در اعتبار و حجيت اقرار به عنوان يکي از دلايل اثبات دعوي هيچ ترديدي نيست .