Abstract:
رشد سبز، بر تولید و عرضه محصولات سازگار با محیطزیست تاکید دارد و به عنوان یک راهبرد مناسب برای رشد اقتصادی همراه با نگهداری و حفظ منابع طبیعی و کاهش انتشار آلودگی در کشورها مطرح است. با توجه به آنکه ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه، در زمینه شاخص رشد سبز، عملکرد مطلوبی ندارد، لازم است تا در این زمینه، انرژیبری و آلایندگی فعالیتهای مختلف اقتصادی و شناسایی فرصتهای اقتصادی رشد سبز از نظر شاخصهای تولید و اشتغال، مورد ارزیابی قرار گیرد. این تحقیق با استفاده از روش داده - ستانده انرژی چند عاملی و اطلاعات جدول داده - ستانده سال 1395، در پی بررسی و تحلیل تاثیر تقاضای نهایی بر مصرف انرژی اولیه، انتشار CO2، رشد اقتصادی و مشاغل انرژی است که درنتیجۀ آن، با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال، پتانسیلهای رشد سبز در بخشهای اقتصادی ایران مورد شناسایی قرار میگیرند. نتایج تجربی این تحقیق، نشان میدهد که بخشهای مربوط به تولید محصولات کشاورزی، دامی، خدماتی و محصولات غذایی، دارای کمترین میزان انتشار دیاکسیدکربن به ازای هر واحد رشد تولید و رشد مشاغل انرژی هستند. در مقابل، به دلیل پتانسیل پایین رشد سبز خدمات حمل و نقل، فلزات اساسی، محصولات از لاستیک و پلاستیک، تشویق افزایش تقاضای نهایی برای محصولات این بخشها، جذاب نخواهد بود؛ بهطوریکه برای برنامهریزی رشد سبز، به تغییرات ساختاری در این بخشها، نیاز است.
Green growth emphasizes the production and supply of eco-friendly products and is considered a suitable strategy for economic growth along with the preservation of natural resources and reducing pollution emission in different countries. Given that Iran as a developing country does not perform well in terms of the green growth index, it is necessary to evaluate energy consumption, pollution of various economic activities, and identifying economic opportunities for green growth in terms of production and employment indicators. This study, using the multi-factor energy input-output method and input-output table data related to 2016, investigates the impact of final demand on primary energy consumption, CO2 emission, economic growth, and energy jobs which in turn identifies green growth potentials in Iran's economic sectors with considering both growth and employment indicators. The results show that the sectors related to the production of agricultural and livestock products, services and food products have the lowest CO2 emissions for each unit of production growth and the growth of energy jobs. On the other hand, due to the low growth potential of transportation services, base metals, rubber and plastic products, encouraging higher final demand for products will not be attractive; so that, structural changes in these sectors are necessary for planning green growth.
Machine summary:
فصلنامه پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پایدار) ـ سال بیست و دوم ـ شماره دوم ـ تابستان ١٤٠١ ـ صفحات ٣٢-١ شناسایی فرصت های اقتصادی رشد سبز در ایران : 1 یک تحلیل داده -ستانده انرژی چند عاملی 2 مریم جعفری تراجی 3 مجید مداح 4 نورالدین شریفی تاریخ دریافت : ١٤٠٠/٥/٣١ تاریخ پذیرش : ١٤٠٠/٨/٨ چکیده رشد سبز، بر تولید و عرضه محصولات سازگار با محیط زیست تأکید دارد و به عنوان یک راهبرد مناسب برای رشد اقتصادی همراه با نگهداری و حفظ منابع طبیعی و کاهش انتشار آلودگی در کشورها مطرح است .
این تحقیق با استفاده از روش داده - ستانده انرژی چند عاملی و اطلاعات جدول داده - ستانده سال ١٣٩٥، در پی بررسی و تحلیل تأثیر تقاضای نهایی بر مصرف انرژی اولیه ، انتشار CO٢، رشد اقتصادی و مشاغل انرژی است که درنتیجۀ آن ، با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال ، پتانسیل های رشد سبز در بخش های اقتصادی ایران مورد شناسایی قرار می گیرند.
در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از روش تحلیل داده - ستانده انرژی چند عاملی ١، پس از معرفی چهار متغیر مصرف انرژی اولیه ، تولید کل ، انتشار CO٢ از مصرف انرژی اولیه و مشاغل انرژی، محصولات اقتصاد ملی از نظر شاخص های رشد اقتصادی سبز و اشتغال سبز را مورد شناسایی قرار دهد.
Multi-Factor Energy Input-Output (MF-EIO) سازمان ملل متحد، مفهوم توسعه پایدار را پیشنهاد داده ، جایی که هدف آن ، برآوردن نیازهای حال حاضر بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای برآوردن نیازهای خود میباشد ( World ١٩٨٧ ,Commission on Environment and Development).