Abstract:
ﻫﺪف این ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﺔ سبکهای بازی و سبکهای ﻳﺎدﮔﻴﺮی بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش همۀ دانشجویان دانشگاه زنجان در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ بود که از بین آنها 120 نفر به عنوان نمونۀ پژوهش و ﺑـﻪ روش نمونهگیری در دسترس اﻧﺘﺨﺎب شدند و به ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﺔ سبکهای بازی ((Hexad ,2016 و سبکهای ﻳﺎدﮔﻴﺮی (kolb,2005) پاسخ دادند. دادههای پژوهش با استفاده از روش آماری رﮔﺮﺳﻴﻮن لجستیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل دادهها در ﻣﻮرد راﺑﻄﺔ سبکهای بازی و سبکهای یادگیری ﻧﺸﺎن داد سبک بازی اجتماعی توسط سبکهای یادگیری واگرا، عملگرا و همگرا (p<. /05) قابل پیشبینی است و جهت رابطه در این سه سبک مثبت است. همچنین نتایج نشان میدهد که سبک یادگیری واگرا بهطور معناداری سبک بازی موفقیتطلب را پیشبینی میکند و جهت این رابطه منفی است (p<. /05)؛ یعنی افرادی که سبک بازی موفقیتطلب بالاتری دارند سبک یادگیری واگرای کمتری دارند. همچنین سبک یادگیری همگرا به طور معناداری میتواند سبک بازی خرابکار (p<. /05) را پیشبینی کند که جهت این رابطه مثبت است؛ بنابراین یادگیرندگانی که سبک یادگیری همگرا دارند سبک بازی خرابکار نیز دارند. در نتیجه ابعاد سبکهای یادگیری و مولفههای آن میتواند پیشبینیکنندۀ خوبی برای سبکهای بازی باشد.
The purpose of this study was to investigate the relationship between Hexad player styles and Kolb learning styles. The research method was a correlation. The statistical population of the study included all students of Zanjan University in the 2019 academic year, of which 120 people were selected as a sample of research by available sampling method. To measure the variables, the Hexad player style Questionaire (Marczewski, 2016) and learning styles Questionaire (Kolb's,2005) were used. The research data were analyzed using the logistics regression method. The results of data analysis on the relationship between game styles and learning styles indicate that the social player style is predictable by divergent, pragmatic, and convergent learning styles and the direction of the relationship in these three styles is positive: divergent (p = ./05), pragmatic (p =./05) and convergent (p =. /05). Also, the results show that the Diverging learning style significantly predicts achiever player style. The direction of this relationship is negative (p = ./05); That is, people who have a higher achiever player style have a less divergent learning style. Also, the Converging learning style can significantly predict the Disrupter player style. The direction of this relationship is positive so learners who have a convergent learning style also have a Disrupter player style. As a result, the dimensions of learning styles and their components can be a good predictor of game styles.
Machine summary:
نتایج تحلیل دادهها در ﻣﻮرد راﺑﻄﺔ سبکهای بازی و سبکهای یادگیری ﻧﺸﺎن داد سبک بازی اجتماعی توسط سبکهای یادگیری واگرا، عملگرا و همگرا(p کلیدواژهها: سبکهای بازی، سبکهای یادگیری، دانشجویان، مدیریت بازرگانی The relationship between play styles and learning styles of business management students Mahsa Moradi Ph. D Educational Technology at Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran.
((Marczewski ,2015 عبدالله زاده و جعفری (Abdollahzade& Jafari,2018) در پژوهش خود به این نتیجه رسیدندکه افرادی که سبک بازی خیرخواه دارند، سبک یادگیری فعال (active) نیز دارند.
رابطۀ سبکهای یادگیری و تم بازی را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که افرادی که سبک یادگیری حسی دارند بازیهای غیررسمی را دوست دارند.
۴. بین سبکهای بازی هگزاد و سبک یادگیری همگرا رابطۀ معناداری وجود دارد.
همچنین روایی این پرسشنامۀ توسط پژوهشگران دیگر مانند ; hoseini Lorgani,1998; Ghiasi,2014) (Ranjbar & Ismaili, 2007 بررسی و مورد تأیید قرارگرفته است.
پرسشنامۀ سبک بازی هگزاد:پرسشنامۀ دوم مورد استفاده برای اندازهگیری سبک بازی بازیکن توسط تندلو، ویبل، بوش، مارکزوسکی و نایک(Tondello ,Wehbe ,Diamond ,Busch ,Marczewski ,Nacke ,2016) ارائه شده است.
یافتهها برای آزمودن فرضیههای پژوهش مبنی بر اینکه بین سبکهای بازی هگزاد و سبک یادگیری کلب رابطۀ معناداری وجود دارد.
نتیجۀ دیگری که از پژوهش حاضر میتوان گرفت این است که با افزایش سبک یادگیری واگرا سبک بازی اجتماعی نیز افزایش مییابد.
نتیجۀ دیگر این است که افراد دارای سبک یادگیری همگرا سبک بازی خرابکار نیز دارند.
Learning styles of academic achievement of agricultural students and natural resources of Tehran University, Quarterly Journal of Agricultural Education Management Research, 31, 36-29.