محافظه کاری در حسابداری Journal Article

ارایه حاضر به بررسی تاثیر محافظه کاری حسابداری بر پایداری و قابلیت پیش بینی سود می پردازد. محافظه کاری به سبب شناسایی سریعتر زیان ها و کاهش ارزش دارایی ها موجب میشود در عمل بخشی از هزینه های دوره های آتی با درامدهای دوره جاری مقابله شوند. این نحوه برخورد به وضوح یک انحراف از اصل تطابق بوده سود حسابداری را در طول زمان دچار نوعی نوسان و اختلال نموده و از پایداری ان می کاهد. مدیران به عنوان مسئولان تهیه صورت های مالی با وقوف کامل بر وضعیت مالی شرکت و با برخورداری از سطح آگاهی بیشتر نسبت به استفاده کنندگان صورت های مالی به طور بالقوه سعی دارند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند. برای مثال ممکن است از طرریق منظور نمودن هزینه های یک دوره به عنوان دارایی باعث کاهش هزینه هاو گزارش سود بیشتر در صورت های مالی شوند. نتیجه کلی چنین خواهد بود که تصویر واحد تجاری بهتر از وضعیت واقعی به نظر میرسد و انگیزه تزریق سرمایه و منابع مالی از طریق افراد برون سازمانی به شرکت افزایش می یابد. در چنین شرایطی اصول و رویه های حسابداری به پشتوانه مراجع تدوین کننده استانداردهای حسابداری با هدف متعادل کردن خوش بینی مدیران حمایت از حقوق ذینفعان وارایه منصفانه صورت های مالی مفهوم محافظه کاری را به کار میبرند.

بررسی رابطه بین محافظه کاری با انگیزه های منفعت جویانه مدیران باعث زیان شرکت می شود و حاکی از این است که محافظه کاری به عنوان ساز و کاری اثر بخش برای کاهش انگیزه های منفعت جویانه مدیران تلقی می شود. یافته های تحقیقات انجام شده در زمینه رابطه محافظه کاری با راهبری شرکتی و مالکیت مدیریتی حاکی از این است که از یک سو بین محافظه کاری در گزارشگری مالی و راهبری شرکتی رابطه مثبت وجود دارد و از سویی دیگر هر چه درصد مالکیت سهام مدیران در شرکت بیشتر باشد به واسطه همسو بودن منافع مدیران و سهامداران نیاز به محافظه کاری کاهش میابد. از این رو همواره رابطه ای منفی بین محافظه کاری در گزارشگری مالی و درصد مالکیت مدیران در شرکت مشاهده می شود. رضا زاده و آزاد "رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و محافظه کاری در گزارشگری مالی " فصلنامه بررسی های حسابداری و حسابرسی شماره 541387 2.