Abstract:
امروزه مدیریت شهری نیازمند یک نظام پایدار درآمدی است تا از طریق آن بتواند به وظایف ذاتی خود عمل کند. ادارهی مطلوب شهر و ارائه خدمات مناسب به شهروندان و هدایت پروژههای عمرانی، بوسیله مدیران در شهرداری مستلزم دستیابی به درآمد است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مدیریت بر دستیابی، شهرداریها به منابع درآمدی انجام شده است.
Today, urban management needs a stable revenue system through which it can perform its inherent duties. Proper management of the city and providing appropriate services to citizens and directing development projects requires income. The aim of this study was to investigate the impact of management on the access of municipalities to revenue sources.
Machine summary:
(نصر اصفهاني و ديگران ، ١٣٨٩) از ديگر سو، شهرداري به عنوان يکي از ارکان بنيادي مديريت شهري مانند ديگر سازمانها براي حفظ ارتقاي کارايي خود بايد از اصول تعادل بين منابع درآمدي و هزينه ها به عنوان رويکرد اساسي در تأمين و مصرف منابع مالي خود استفاده کند؛ اما چنانچه اينگونه درآمدها سبب کاهش شرايط کيفي زندگي شده و کيفيت زيستگاه هاي انساني (شهرها) را به خطر بيندازد، به عنوان درآمدهاي پايدار و درآمدهاي سالم (مطلوب ) تلقي نمي گردد (ياوري و همکاران ، ١٣٨٧) در ايران ، تاريخچه فعاليت شهرداري ها و انجمن هاي ايالتي قدمتي نزديک به يک صد سال دارد.
اصولا درآمدهاي حاصل از اجاره دادن مشترکات عمومي و اموال عمومي غير قانوني است يکي از دلايل مراجعه ي شهرداريها به اين قبيل منابع درآمدي عدم وجود درآمدهاي پايدار است (پورشهابي و همکاران ، ١٣٩٠) درآمدازنظرآيين نامه مالي شهرداريهامصوب (٤٦ /١٢/٤ بااصلاحات بعدي)، به شش طبقه به شرح ذيل تقسيم مي شود: ١- درآمدهاي ناشي ازعوارض عمومي (درآمدهاي مستمر) که البته قيد اين نکته در خصوص عوارض اعم از عمومي و اختصاصي ضروري به نظر مي رسد که عنوان عوارض را در هيچ کجاي قانون اساسي نمي بينيد و طبيعي است که اگر دولت بخواهد با توجه به اصل محترم بودن مالکيت خصوصي و قاعده تسليط و با توجه به اصل رايگان بودن خدمات عمومي ، مبالغي را از شهروندان دريافت کند اخذ عوارض نيازمند مجوز قانون اساسي خواهد بود.