Abstract:
کشاورزی نقش مهمی در برنامهریزی اقتصادی دارد و محور اصلی توسعة روستایی و کشاورزی قلمداد میشود. با توجه به رشد سریع جمعیت. توسعه و گسترش شهرها و محدودشدن زمین های کشاورزی» ارزیابی زمینها برای استفادة بهینه و افزایش تولید در واحد سطح, تصمیمگیری هدفمند در تخصیص زمینهای کشاورزی به بهترین کاربری و افزایش تقاضای محصولات و کاهش منابع منجر به افزایش اجرای استراتژیهای موثر برای بهبود عملکرد زیست محیطی, اجتماعی و اقتصادی در زنجیرهی تامین شده است. بررسیها نشان.میدهد کذ کماکان مشکل بازاریایی حاذرانی و تکتیکهای حفظ:و ثبات بازاری:وجود:هارد:و این نوساتاتانه تشها :هرآمد آرزی کشور را تحت تاثیر قرار میدهد. بلکه درآمد تجار و تولیدکنندگان بخش کشاورزی را نیز متاثر ساخته و مانع از پایداری بخشهای تولیدی میشود. روند بلندمدت صادرات محصولات کشاورزی نیز حاکی از نوسان مقدار و قیمت صادراتی این محصولات است. درحالی که ایران در برخی از محصولات از دیرباز از پتانسیل صادراتی بالایی برخوردار بوده و لازم است استراتژی مشخصی را دنبال کند و شیوههای صادراتی مطلوبتر که به قدرت بازاری بیشترء ثبات قیمتی و دسترسی آسانتر به بازارهای صادراتی میانجامد و از همه مهمتر در شرایط تحریم نیز کارگشا باشد. درمجموع نتایج این پژوهش نشان میدهد که مدیریت زنجیره تامین محصولات کشاورزی» مقدمه پیشرفت و توسعه بخش کشاورزی و تقویت اقتصاد بخش کشاورزی خواهد بود. از نتایج جانبی این موفقیت میتوان تثبیت سبک زندگی روستایی و عشایری بهعنوان یک سبک موفق, افزایش عدالت اجتماعی و بهبود وضعیت معیشتی قشر محروم و افزایش قدرت خرید و رضایت عمومی را نام برد. مدیریت زنجیره در محصولات کشاورزی میتواند نقطه عطف گذر از کشاورزی نیمه سنتی به کشاورزی مدرن بومیسازی شده باشد.