Abstract:
پیرنگ داستان از عناصری همچون شروع، گسترش، تعلیق، نقطۀ اوج، گرهگشایی و پایان تشکیل میشود. در داستانهای سنتی تأکید بر توالی منطقی این عناصر است؛ این در حالی است که رمان پستمدرن با نوعی برهمریختگی عناصر پیرنگ و هنجارشکنی بافت هنری روایت همراه است. رمانهای پستمدرن «مملکه الغرباء» از الیاس خوری و «من ببر نیستم پیچیده به بالای خود تاکم» از محمدرضا صفدری به دلیل دارابودن پیرنگی آشفته و بافتی نامنظم مشابهت زیادی با یکدیگر دارند. بر این اساس پژوهش حاضر بر آن است تا با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی شگردهای روایی تأثیرگذار بر آشفتگی پیرنگ این دو رمان را بررسی نماید. نتایج نشان میدهد شیوه پیرنگسازی در دو رمان به گونهای است که ترتیب تقویمی توالی وقایع در آن کنار گذاشته میشود و رخدادها پس و پیش روایت میشوند و بسیار پیش میآید که روایت رخدادهای هر دو داستان بر اساس تداعیهای ذهن آشفته شخصیتهای داستان و با تأکید بر تکگوییهای درونی راوی داستان صورت میپذیرد. همچنین صداهای متکثّر حاکم بر هر دو رمان سبب میشود تسلسل منطقی رخدادهای خردهروایتها برهم بریزد و پیرنگ داستان از آشفتگی بیشتری برخوردار گردد.
One of the important elements of the novel that constitutes its main form is the element of plot. The plot consists of a structure consisting of start, expansion, suspension, climax, untying, and ending. Knowing this structure allows the reader to experience the story well and understand it through a specific time process. Contemporary novelists, given the experience they gained from the new world, They found that in writing the story, the sequence of the plot structure could be broken and disturbed. In such stories, due to the abandonment of accepted traditions of art and the creation of new narrative styles, the events of the story are intertwined and the boundary between beginning and end is not defined. It also sometimes happens that the characters of the story invite the reader to implicitly play a role in the ending of the story. In the present study, based on the descriptive-analytical method, an attempt is made to make a comparative study of nonlinear plot in the novel " Land of the Missing" by Elias Khoury and the novel "I am not a tiger" by Mohammad Reza Safdari. Given that in these two works, traces of modern and postmodern fiction can be seen
Machine summary:
شگردهاي روايي تأثيرگذار بر آشفتگي پيرنگ در رمانهاي پست مدرن : بررسي تطبيقي «مملکۀ الغرباء» از الياس خوري و «من ببر نيستم پيچيده به بالاي خود تاکم » از محمدرضا صفدري * نوروز پودينه بحري دکتر عبدالباسط عرب يوسف آبادي ** عضو هيات علمي گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه زابل دکتر مجتبي بهروزي استاديار زبان و ادبيات عربي دانشگاه زابل 1 چکيده پيرنگ داستان از عناصري همچون شروع ، گسترش ، تعليق ، نقطۀ اوج ، گره گشايي و پايان تشکيل ميشود.
نمودار زير بيانگر آشفتگي پيرنگ در رمان «مملکۀ الغرباء» و «من ببر نيستم پيچيده به بالاي خود تاکم » است : )به تصویر صفحه رجوع شود) همان طور که در هر دو نمودار مشهود است ، خط سير داستان از شروع تا پايان داراي فراز و فرودهاي متعدد و پياپي است که هدف نخست آن پيچيده سازي ساختار روايت و به تبع آن ، آشفتگي پيرنگ است .
با خوانش مقطع هاي مختلف از رمان «من ببر نيستم پيچيده به بالاي خود تاکم » چنين گمان ميرود که صفدري در هيأت روانکاو، شخصيتهاي داستان را در مقابلش قرار ميدهد و از آنها ميخواهد با صداي بلند خيال پردازي کنند و هر فکر يا عقيده اي را دقيقا همان گونه که روي مي دهد، صرف نظر از اينکه چقدر پيش پاافتاده ، خجالت آور يا عذاب آور باشد، فيالبداهه ابراز نمايند.
لازم به ذکر است که در برخي از خرده روايتهاي «من ببر نيستم پيچيده به بالاي خود تاکم » راوي سوم شخص حضور دارد؛ اما اين سوم شخص راوي همان من راوي است که داستان را از زاويۀ او روايت ميکند.