Abstract:
اگر چه سخن از وضع مطلوب و تدوین استراتژی مدون بهمنظور احیاء بقا و استمرار حیات فکری-
فرهنگی و استقلال سیاسی- اقتصادی یک جامعه پراهمیت است، اما این مهم آنگاه که با شناخت
وضع موجود و معرفت نسبت به موقعیت تاریخی همراه نباشد اسباب آشفتگی بیش از پیش و
آسیبپذیری روزافزون حیات فرهنگی, اجتماعی یک جامعه را در برابر سایر فرهنگها و نظامات
فکری موجب میشود. منابع فکری-ایمانی شیعی آن دست نظام مفاهیم مغفول در تحلیل مناسبات
و معادلات حیات بشری است که تمسک به آن شاخصهای لازم را جهت تبیین نحو بودن انسانها
در هر دوره فارغ از مشهورزدگی و سادهانگاری به دست میدهد. ایجاد همدلی و همفکری بر محور
ولی خدا در جامعه و تاریخ و رها یافتن از پوستة جزمندیشانة حاکم بر معرفتشناسی تکخطی در
علوم انسانی مدرن، دو عامل مهمی است که تحلیلهای تاریخی و جامعهشناختی معصوم را در
موضعی برتر نسبت به سایر منابع مطالعاتی مینشاند. ملاحم و فتن آخرالزمانی، از جمله تحلیلهای
تاریخی و جامعهشناختی است که در آن معصوم (ع) به تشریح کیفیت حیات در فرهنگ جاهلی
میپردازد. با مطالع مختصات شرایط فرهنگی, سیاسی» اقتصادی منعکس در این منابع روایی و
تطبیق آن با سبک زندگی مدرن شاهد ارتباط معناداری میشویم که میان این دو برقرار است. اين
تذکر و معرفت از سوی جامعةٌ اسلامی نسبت به کیفیت ناسوتی حیات در افق غربزدگی مدرن.
ضمن آنکه نیرویی از طلب را برای خروج از عهد جمعی بشر در رویگردانی از ولایت الهیه بوجود
میآورد، آحاد ملت و شیعة خانةٌ امام زمان را به سمت ایجاد نهضت نرمافزاری و الگویی در ادارة
جامعه مضطر مینماید که در آن شایستگیها و بایستگیهای یک جامعةٌ منتظر در جریان است.