Abstract:
خانواده بهعنوان هسته اصلی مراقبت از کودک و نوجوان شناخته میشود و در درمان مشکلات رفتاری کودکان و نوجوانان نقش مهمی دارد. مطالعه حاضر باهدف بررسی اثربخشی درمانهای خانواده محور بر پیامدهای رفتاری کودکان و نوجوانان ایرانی انجام پذیرفته است. این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل بر روی کلیه مقالات فارسی و یا انگلیسی چاپشده (طی سالهای 1390 تا 1399) در زمینه درمان خانواده محور در جامعه کودک و نوجوان ایرانی با استفاده از پایگاه دادههای داخلی همچون سایت اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، سامانه دانش گستر برکت (Iran Medex)، اطلاعات نشریات کشور (MagIran)، مرجع دانش (Civilica)، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (Irandoc) و انگلیسیزبان Scopus، Web of science، Pubmed، Science direct و Google Scholar و با ترکیب لغات مناسب انجام پذیرفته است. در این مطالعه از شاخص میانگین استاندارد اختلاف (SMD) و جهت تحلیل دادهها از نرمافزار STATA استفاده گردید. در بین 103 مقاله یافت شده در جستجوی اولیه تنها 38 مقاله (10 مقاله (26%) بر روی نوجوانان، 28 مقاله (74%) بر روی کودکان) حائز شرایط ورود به مطالعه گردیدند. میزان شاخص SMD مداخلات خانواده محور نسبت به گروه کنترل بهصورت کلی برابر با 1. 60 با فاصله اطمینان 95% با حد اطمینان (1. 31 تا 1. 90) و در نمونه کودک برابر با 1. 39 با فاصله اطمینان 95% با حد اطمینان (1. 31 تا 1. 90) و در نمونه نوجوان برابر با 2. 18 با فاصله اطمینان 95% با حد اطمینان (1. 44 تا 2. 91) گزارش گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درمانهای خانواده محور در کودکان و علیالخصوص نوجوان ایرانی دارای کارایی مناسب درمانی میباشد.
Family is known as the core of child and adolescent care and it plays an important role in the treatment of behavioral problems in children and adolescents. The aim of this study was to investigate the effectiveness of FCI on the behavioral consequences of Iranian children and adolescents. This study is a systematic review and meta-analysis of all published Persian or English articles (during the years 2011 to 2020) in the field of FCI in the Iranian child and adolescent community using an internal database such as SID, Iran Medex, MagIran, Civilica, Irandoc, and English Scopus, Web of Science, Pubmed, Science Direct and Google Scholar by combining the appropriate words. In this study, the Standard Mean Difference index (SMD) and STATA software were used to analyze the data. Among the 103 articles found in the initial search, only 38 articles (10 (26%) articles on adolescents, 28 (74%) articles on children) were eligible for inclusion in the study. The SMD index of FCI compared to the control group is generally equal to 1.60 with a 95% Confidence Interval (CI) (1.31 to 1.90) and in the child sample equal to 1.39 with a 95% CI (1.31 to 1.90). The adolescent sample was reported to be 2.18 with a 95% CI (1.44 to 2.91). The results of this study showed that FCI in children and especially Iranian adolescents have good therapeutic efficacy.
Machine summary:
بررسی اثربخشی درمان های خانواده محور بر پیامدهای رفتاری کودکان و نوجوانان ایرانی: یک مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل / سوگند قاسم زاده استادیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران .
این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل بر روی کلیه مقالات فارسی و یا انگلیسی چاپ شده (طی سال های ١٣٩٠ تا ١٣٩٩) در زمینه درمان خانواده محور در جامعه کودک و نوجوان ایرانی با استفاده از پایگاه داده های داخلی همچون سایت اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، سامانه دانش گستر برکت (Iran Medex)، اطلاعات نشریات کشور (MagIran)، مرجع دانش (Civilica)، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (Irandoc) و انگلیسی زبان Scopus،Web of science ،Science direct،Pubmed و Google Scholar و با ترکیب لغات مناسب انجام پذیرفته است .
مداخلات خانواده محور باعث بهبود عملکرد در سه ضلع فرد (کودک یا نوجوان ) (نعمت الله و همکاران ، ١٣٩٣؛ امرایی، حسن زاده ، افروز، پیرزادی، ١٣٩١؛ رجبی، سبزواری، برهانی، حقدوست ، بازرگان ، ١٣٩٢؛ شوشتری، عابدی، خالدیان ، کرمی باغطیفونی، ١٣٩٣؛ کیافر، امین یزدی، کارشکی، ١٣٩٣؛ زارع ، افروز، ارجمندنیا، زارع ، شریفی، ١٣٩٣؛ ملک پور، هادی، فرامرزی، عشقی، کشاورز، ١٣٩٣؛ چوپان زیده ، فرامرزی، پیروز، زیدآبادی، ١٣٩٤؛ عالی، امین یزدی، عبدخدایی، غنایی چمن آباد، محرری، ١٣٩٤)، خانواده (جوادی و همکاران ، ١٣٩٩؛ کیافر و همکاران ، ١٣٩٣؛ دانست ١، ٢٠٠٢) و ارائه دهندگان خدمات (دالوند و همکاران ، ١٣٩٣؛ کارو و درونسکی ٢، ١٩٩١) میگردد.