Abstract:
یکی از دغدغه های اصلی سرمایهگذاران هنگام گزینش صندوقهای سرمایهگذاری این است که آیا میتوانند عملکرد آتی را بر مبنای عملکرد گذشته به درستی پیشبینی کنند و در تصمیمگیریهای سرمایهگذاری به عملکرد گذشته اتکا کنند. پاسخ گویی به این پرسش با بررسی ثبات عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری در ادوار متوالی مورد واکاوی قرار میگیرد. از این رو، در این پژوهش با بررسی نمونهای متشکل از 31 صندوق سرمایهگذاری در سهام فعال طی دورة زمانی31/03/1390 لغایت 31/03/1392 به ارزیابی ثبات عملکرد پرداخته شد. لذا، با استفاده از رویکرد آلفا و با در نظر گرفتن این فرض که بازدة غیر عادی هر صندوق ناشی از دو عامل گزینش سهام و زمان سنجی مناسب بازار می باشد، نتایج حاکی از وجود ثبات عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری میباشد. همچنین، نشان داده شد که صندوق های برنده از ثبات عملکرد بیشتری برخوردارند.
One of the most considerable concerns of investors in capital market is the phenomena of fund selection for investment. Hence, it is required to know that whether investors could predict future performance base on past performance properly; in other words wheatear investors’ trusting on past performance is reasonable or not. Answering these kinds of questions leads us to a complete investigation on the performance persistence in sequential periods. Thus, in this paper a sample of 31 active mutual funds during 21th of June of 2011 to 21th of June of 2013 has been chosen in order to evaluate the performance persistence of equity funds. Through an alpha approach & assuming that each fund’s abnormal return consists of two factors; stock selection & market timing, the result of a panel data regression shows that there exists short term performance persistence. Also, in comparison to the losers, it is confirmed that winner funds have much more persistence.
Machine summary:
لذا، با استفاده از رویکرد آلفا و با در نظر گرفتن این فرض که بازدة غیر عادی هر صندوق ناشی از دو عامل گزینش سهام و زمان سنجی مناسب بازار می باشد، نتایج حاکی از وجود ثبات عملکرد صندوق های سرمایه گذاری می باشد.
مروری بر پیشینه به طور کلی تحقیقاتی که در زمینه ی ثبات عملکرد صندوق های سرمایه گذاری انجام شده است را میتوان بر اساس روش شناسی مورد استفاده ، به دو گروه کلی طبقه بندی نمود: نخست ، تحقیقاتی که آلفای مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایه ای ١ ، فاما- فرنچ یا کارهارت را ملاک عمل قرار داده اند و این پژوهش نیز در این زمره قرار میگیرد و دوم ، تحقیقاتی که صندوق های سرمایه گذاری را بر اساس نوع عملکردشان در دو دورة متوالی به یکی از چهار گروهِ برنده - برنده ، برنده - بازنده ، بازنده - بازنده و بازنده - برنده تقسیم بندی کرده و به بررسی نسبت CPR٢ میپردازند.
تاری وردی و همکاران (١٣٩٢) نیز در پژوهشی با استفاده از مدل زمان سنجی مرتون هنریکسن ، به ارزیابی صندوق ها و شرکت های سرمایه گذاری بر مبنای مهارت های تخصیص مناسب منابع بازار و حسن انتخاب پرداخت .
نمونۀ مورد بررسی در این پژوهش ، صندوق های سرمایه گذاری در سهام ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار است که در دورة زمانی از ٣١ خرداد ماه ١٣٩٠ لغایت ٣١ خرداد ماه ١٣٩٢ در شمار صندوق های فعال در بورس میباشند.