برگی از گذشته: تئاتر اعراب دوام هنر بی ریشه است ...: تأثیرپذیری کشورهای در حال توسعه به فلج اراده می انجامد Journal Article

"و از آن‌جا که تردید نیست که این تبدیل میبایست بر مبنای برنامه‌ریزی هندسی محکمی باشد،از این‌ رو هنگام سخن از«تآتر عربی»سئوالهای زیر مطرح شدنی است: -بکدام‌یک از اشکال تآتری میبایست به خلق تآتر عربی دست زنیم؟ -آیا بایست به تجربیاتی که در اطراف ما،در زمینه‌ی‌ تآتر به عمل آمده است،بنگریم؟ -و یا برعکس بایست بگذشته بنگریم؟ نگاهی به گذشته و وارسی ذخیره‌های ادبی و فکری ما نشان‌دهنده‌ای این معنی است که در این ذخیره‌ها جز«مقامات»،حکایت‌ها،لطیفه‌ها، و نامه‌ها و اشعاری که بمقاصد گوناگون پدید آمده‌اند،یافت می‌شود. حال،همچنان که نیاکان ما،در راه منظورهائی‌ ویژه به هنجاری درست که فرهنگ اسلامی نماد آن است،توانستند از ذخایر علمی انسانی دستمایه‌ گیرند،امروزه تآتر عربی نیز بچنین کاری شدیدا نیازمند است. چه ابداع چنانکه آگاهیم،جز طی دوره‌ای‌ از زمان شدنی نیست و بدین ترتیب،تاکنون،تاتر عربی،در حال حاضر،جز بصورت طرحی-و نه‌ حقیقتی موجود-مطرح نیست و هرگاه سخن از تآتر عربی به میان میاید،در واقع باعتبار چیزی‌ است که قرار است بشود و میخواهیم بوجود آید."