Abstract:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی پروتکل درمانی تن انگاره تایلور بر عوامل حمایت کننده فردی و پذیرش خود نوجوانان دختر دارای وسواس تن انگاره شهر اصفهان انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعهی آماری شامل کلیه دختران نوجوان ۱۳ تا ۱۸ سال دارای وسواس تن انگاره شهر اصفهان در بازه زمانی بهار و تابستان 1400 بود. بدین منظور از طریق درج فراخوان در شبکههای اجتماعی و دعوت به شرکت در پژوهش، به شیوه نمونهگیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاکهای خروج و ورود، تعداد 30 نفر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر آزمایش، 15 نفر کنترل) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 60 دقیقهای در دوره تن انگار تایلور شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخلهای صورت نگرفت. ابزار: ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه عوامل حمایت کننده فردی اسپرینگرو فیلیپس (۱۹۹۷)، پرسشنامه پذیرش خود چمبرلین و هاگا (۲۰۰۱) و پرسشنامه رضایت از تن انگاره سوئوتو و گارسیا (2002) بود. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که مداخله آموزشی تن انگاره بر عوامل حمایت کننده فردی شامل تعهد اجتماعی، صلاحیتهای فردی و اجتماعی، دختران ۱۳_۱۸سال دارای وسواس تن انگاره در دو مرحله پس آزمون و پیگیری تاثیر معنی داری داشته و و اثرات درمان در مرحله اثر آن در طول زمان ثابت باقی مانده است (01/0p<). همچنین نتایج نشان داد که پروتکل درمانی تن انگاره تایلور سبب افزایش پذیرش خود دختران ۱۳_۱۸سال دارای وسواس تن انگاره در دو مرحله پس آزمون و پیگیری شده و اثر آن ثابت باقی مانده است (01/0p<). نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی پروتکل درمانی تن انگاره تایلور بر ارتقاء حمایتکنندههای فردی و پذیرش خود نوجوانان پیشنهاد میشود برای تدوین برنامههای آموزشی و بهداشتی نوجوانان، اقدامات موثری از سوی متخصصین آموزشی و درمانی به انجام برسد.
Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of
Taylor's body therapy protocol on individual supportive factors &
self-acceptance of 13-18 year old girls with body image obsession in
Isfahan. Method: The research design was quasi-experimental with
pre-test post-test with control group and two month follow-up period.
Statistical population including all 13-18 year old girls with
obsessive-compulsive disorder in Isfahan during the spring and
summer of 2021. For this purpose, by posting a call on social
networks and inviting them to participate in the research, by available
sampling method and considering the exit and entry criteria, 30 people
were selected and randomly divided into two experimental and
control groups (15 people). Experiments, 15 controls) were assigned.
The experimental group participated in 10 sessions of 60 minutes of
Taylor's body; But for the control group, no intervention was made.
Research tools including Springro Phillips (1997) Individual
Supporting Factors Questionnaire, Chamberlain and Haga Self-
Acceptance Questionnaire (2001) and Satisfaction with Body Image
(SWBI) (2001) questionnaires answered. Research data were
analyzed using repeated measures analysis of variance in SPSS-26
software. Results: The results showed that the educational
intervention of tonnage had a significant effect on individual
supporting factors including social commitment, individual and social
competencies, girls 13-18 years old with obsessive-compulsive
disorder in two stages of post-test and follow-up and the effects of
treatment on its effect over time. The results showed that Taylor's
antithesis treatment protocol increased his acceptance in 13-18 year
old girls with obsessive-compulsive disorder in two stages of post-test
and follow-up and its effect remained constant. Conclusion:
Considering the effectiveness of Taylor's body therapy protocol on
promoting individual supporters and adolescents' own admission, it is
suggested that effective measures be taken by educational and
medical professionals to develop adolescent education and health
programs.