Abstract:
اضافه وزن در کودکان و نوجوانان در پی شیوع ویروس کرونا بدلیل کاهش فعالیت بدنی بطور قابل توجهی افزایش یافته است. از اینرو محقق بر آن شد تا به بررسی اثر 16 هفته تمرین با وزن بدن در خانه بر شاخص های اضافه وزن در دانش آموزان پسر دبیرستانی بپردازد. تعداد 38 نفر بر اساس پرسش نامه IPAQ و با شاخص توده بدنی بالای 25 کیلوگرم بر متر مربع در دو گروه کنترل بی تحرک (n= 20) و بی تحرک با تمرین بدنی (n= 20) و 18 نفر با شاخص توده بدنی 18 تا 25 در گروه دارای تحرک متوسط (n= 18) بطور تصادفی هدفدار قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ تمرین بدنی انجام ندادند. گروه بی تحرک با تمرین بدنی به انجام 3 دور تمرین دایره ای 6 حرکت با وزن بدن 4 جلسه در هفته پرداخت و گروه دارای تحرک متوسط مطابق برنامه همیشگی خود فعالیت داشتند. قد ایستاده، دور لگن و باسن، ترکیب بدن، کلسترول تام، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین چگالی پایین و لیپوپروتئین چگالی بالا اندازه گیری شدند. نتایج در سطح معنیداری 05/0 گزارش گردید. وزن بدن، درصد چربی زیرپوستی و شاخص توده بدنی در گروه بی تحرک با تمرین بدنی، کاهش معناداری داشت. همچنین کلسترول تام، تری گلیسیرید و لیپوپروتئین چگالی پایین کاهش معنادار و لیپوپروتئین چگالی بالا تغییر معناداری نداشت. نتایج نشان می دهد که 16 هفته تمرین با وزن بدن در خانه می تواند موجب بهبود ترکیب بدن و نیمرخ چربی شده و بر بهبود سلامت عمومی نوجوانان چاق اثرات مثبت بگذارد.
Overweight in children and adolescents has increasingly manifested due to the decreases in physical activity following Covid-19 pandemics. Present study investigated the effect of 16-week training with body weight on overweight high-school male students.
Thirty eight overweight students (body mass index (BMI) above 25 kg/m2) separated in sedentary control (SC, n=20) and sedentary with physical training randomly (SPT, n=20) and 18 students (BMI: 18 to 25) placed in moderate active group (MT, n= 18). SPT group trained 6 movements/ 4 sessions per week/ 3 rounds of circular training with body weight. Standing height, hip circumference, body composition, total cholesterol, triglyceride, low density lipoprotein (LDL) and high density lipoprotein (HDL) were measured.
Body weight, subcutaneous fat percentage, and BMI in SPT group significantly decreased with physical training. Fat profile, total cholesterol, triglyceride and LDL decreased significantly and HDL did not significantly change.
Findings show that 16 weeks of training with body weight can improve body composition and fat profile and have positive effects on improving the general health of overweight students.
Machine summary:
عليرغم پژوهش هاي بسياري که پيرامون نقش فعاليت بدني بر کاهش ميزان چاقي صورت گرفته است ، ولي هنوز پرسش هاي بيشماري پيرامون نقش گونه هاي مختلف تمرين در شدت هاي مختلف بر فاکتورهاي نمايانگر نيمرخ چربي و ترکيب بدن موجود است که اين موضوع ، بدليل قرنطينه طولاني مدت ناشي از بيماري کوويد-١٩ و افزايش چاقي، از اهميت ويژه تري برخوردار شده است .
لذا با توجه به نقش فعاليت بدني در بهبود کيفيت زندگي و کاهش چاقي، محقق بر آن شد تا به بررسي اثر ١٦ هفته تمرين مقاومتي با وزن بدن در خانه بر شاخص هاي چاقي در دانش آموزان پسر سنين دبيرستان بپردازد.
جدول ١- اندازه هاي وزن ، قد، درصد چربي زيرپوستي، شاخص توده بدني، دور کمر و دور باسن در پيش آزمون و پس آزمون گروه هاي کنترل بي تحرک، بي تحرک با تمرين بدني و داراي تحرک متوسط در دانش آموزان (ميانگين و انحراف معيار) )به تصویر صفحه رجوع شود) * اختلاف معنادار با پيش آزمون همان گروه (٠/٠٥ ≥P)؛ † اختلاف معنادار با پس آزمون گروه هاي ديگر (٠/٠٥ (P≤ همانگونه که در جدول ٢ قابل مشاهده است سطح کلسترول تام (٠/٠٤ =P)، ميزان LDL (٠/٠٤ =P) و تري گليسيريد (٠/٠٣ =P) در پس آزمون گروه بي تحرک با تمرين بدني نسبت به پيش آزمون همان گروه ، کاهش معناداري نشان داد.
در بررسي شاخص هاي نيمرخ چربي بدن ، نتايج پژوهش حاضر حاکي از کاهش کلسترول تام ، تري گليسيريد و LDL و عدم تغيير معنادار در HDL در پي تمرين ١٦ هفته اي در خانه با وزن بدن بودند.