Abstract:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی فردی و خانواده محور با درمان حمایتی بر نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد .روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون پسآزمون است . جامعه آماری بیماران با تشخیص قطعی اختلال شخصیت مرزی بودند که به بیمارستان قدس شهر سنندج در سالهای 1399 و1400 مراجعه کرده بودند. روش نمونهگیری هدفمند بود که در نهایت 60 نفر مرد به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند و بهصورت تصادفی در گروههای درمانی مورد نظر تقسیم شدند.یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که بین نشانگان اختلال شخصیت مرزی در گروههای مورد نظر در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 > P). همچنین نتایج کوواریانس چند متغییره نشان می دهد که طرحواره درمانی فردی، خانواده محور با درمان حمایتی باعث بهبود در مؤلفههای اختلال شخصیت مرزی شده است (05/0>p ) .بر اساس ضریب اتا بیشترین تأثیر بر روی تهی بودن با 41 درصد و کمترین تأثیر را بر روی خشم انفجاری با 22 درصد وجود داشته است.نتیجه گیری: در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که طرحواره درمانیهای استفاده شده در کاهش مؤلفههای اختلال شخصیت مرزی از کارایی لازم برخوردار است بنابراین میتواند به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر در بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی به کار گرفته شود.
Aim: The present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of individual and family-centered schema therapy with supportive treatment on the symptoms of patients with borderline personality disorder. Method: The current research is applied in terms of purpose and in terms of method it is semi-experimental with a pre-test and post-test type. The statistical population contained patients with a definite diagnosis of borderline personality disorder who visited Quds Hospital in Sanandaj city in 2020 and 2021. The sampling method was purposeful and finally 60 men were examined as a sample and randomly divided into the desired treatment groups. Results: The findings of the research indicated that there is a significant difference between the performance of the control and experimental groups in reducing the symptoms of borderline personality disorder in the post-test (P Conclusion: The results of the present study indicate that the schema therapies used in the research are effective in reducing the components of borderline personality disorder, so it can be used as an effective intervention method in patients with borderline personality disorder.
Machine summary:
*مختار عارفي دانشيارگروه روانشناسي ، واحدکرمانشاه ، دانشگاه آزاد اسلامي ، کرمانشاه ، ايران اميد مرادي استاديارگروه مشاوره ، واحد سنندج ، دانشگاه آزاد اسلامي ، سنندج ، ايران چکيده هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي طرح واره درماني فردي و خانواده محور با درمان حمايتي بر نشانگان بيماران داراي اختلال شخصيت مرزي انجام شد.
همچنين نتايج کوواريانس چند متغييره نشان مي دهد که طرحواره درماني فردي ، خانواده محور با درمان حمايتي باعث بهبود در مؤلفه هاي اختلال شخصيت مرزي شده است (٠٠٥>p ) .
نتيجه گيري: در مجموع نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد که طرحواره درماني هاي استفاده شده در کاهش مؤلفه هاي اختلال شخصيت مرزي از کارايي لازم برخوردار است بنابراين مي تواند به عنوان يک روش مداخله اي مؤثر در بيماران داراي اختلال شخصيت مرزي به کار گرفته شود.
از سوي ديگر، راهبردهاي تنظيم هيجاني در تحول اجتماعي، شناختي و هيجاني، ريشه دارند و عملکرد بد در ارزيابي مجدد ميتواند در ايجاد و استمرار اختلال هاي هيجاني و شخصيتي از جمله اختلال شخصيت مرزي موثر باشد که در اين راستا طرحواره درماني خانواده محور بيشترين تأثير را از خود نشان داد(٢٠١٠ ,Tremblay &Gardner, Quarter, ).
Schema Therapy for borderline personality disorder; John Wiley & Sons, Ltd, Publication.