Abstract:
زمینه و هدف: اختلالات روانتنی پوست، بیماریهای پوستی را شامل میشوند که در آن علل و پیامدهای روانشناختی یا شرایط همراه، تاثیر اساسی و درمانی مهم بر فرایند بیماری دارند. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تصویر تن با تعدیل واکنش پذیری هیجانی در بیماران با اختلالات پوستی است. روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی، از پیشآزمون و پسآزمون برای دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد و مرحله پیگیری، پس از دو ماه به اجرا درآمد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلالات پوستی شهر تبریز بودند که 15 نفر با واکنش پذیری بالا و 15 نفر با واکنش پذیری پایین در گروه پذیرش و تعهد و 15 نفر با واکنشپذیرش پایین و 15 نفر با واکنش پذیری بالا در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. پرسشنامههای کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و مقیاس تصویر تن کش (1990) به عنوان ابزار جمعآوری دادهها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد افزایش معناداری درتصویر تن (01/0> P)، و کیفیت زندگی (01/0> P) بیماران با اختلالات پوستی ایجاد کرده است و این نتایج در پیگیری دوماهه ثابت باقی مانده است (05/0P). همچنین نتایج نشان داد که اثر تعاملی واکنش پذیری هیجانی و گروه تاثیر معناداری در کیفیت زندگی و تصویر تن ندارد. نتیجهگیری: مداخلات آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بالا بردن کیفیت زندگی و تصویر تن در بیماران با اختلالات پوستی موثر است.
Psychosomatic disorders of the skin include skin diseases in which psychological causes and consequences or accompanying conditions have a fundamental and therapeutic effect on the disease process. The aim of this research is to investigate the effectiveness of the acceptance and commitment approach on quality of life and body image by modulating emotional reactivity in patients with skin disorders. Method: In this semi-experimental research, pre-test and post-test were used for two experimental and control groups, and the follow-up phase was implemented after two months. The statistical population included all patients with skin disorders in Tabriz, 15 people with high reactivity and 15 people with low reactivity in the acceptance and commitment group, and 15 people with low reactivity and 15 people with high reactivity in the control group. They were randomly replaced. World Health Organization quality of life questionnaires and body image scale (1990) were used as data collection tools. Analysis of variance with repeated measurements was used to analyze the data. Findings: The results of the analysis of variance with repeated measurements showed that the approach based on acceptance and commitment has created a significant increase in the body image (P