مقایسه اثربخشی مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم با روان درمانی مثبت نگر بر خودشفقتی و همجوشی شناختی مادران دارای کودک طیف اوتیسم Journal Article

خانواده درمانی کاربردی تابستان 1402، دوره چهارم - شماره 3 ، ب (Ministry of Science (‎24 page(s) - From 158 to 181 )

Keywords: خودشفقتی همجوشی شناختی بسته مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم روان‌درمانی مثبت نگر مادران دارای کودکان طیف اوتیسم therapeutic intervention package based on healthy human theory mothers with children on the autism spectrum Self-compassion Positive psychotherapy Cognitive Fusion درمانی نظریه انسان سالم اختلال طیف اوتیسم کودکان مادران روان‌درمانی مثبت هم‌جوشی شناختی شفقت

fa en

Abstract:

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم با روان‌درمانی مثبت نگر بر خودشفقتی و همجوشی شناختی مادران دارای کودک طیف اوتیسم بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی (سه گروهی- سه مرحله‌ای) و جامعه آماری شامل تمام مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مراجعه‌کننده به مراکز اوتیسم در شهر اصفهان در تیرماه سال 1401 بود که به روش هدفمند در هر گروه 20 نفر قرار گرفتند. داده‌ها در هر سه مرحله به وسیله پرسشنامه خودشفقتی نف (۲۰۰۳) و مقیاس همجوشی شناختی گیلاندرز و همکاران (2014) گرداوری شدند. بسته‌ی روان‌درمانی مثبت نگر رشید و سلیگمن (2013) در طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای بر روی گروه آزمایش اول و بسته‌ی مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم به صورت 9 جلسه‌ 90 دقیقه‌ای بر روی گروه آزمایش دوم اجرا گردید. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که هر دو بسته مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم و روان‌درمانی مثبت نگر باعث کاهش همجوشی شناختی و افزایش خودشفقتی مادران دارای کودک طیف اوتیسم شده است و این اثربخشی در طول مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0≥p). نتایج آزمون تعقیبی بونفرنی نشان داد که بین اثربخشی دو بسته مداخله درمانی در هیچ‌کدام از متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش روانشناسان می‌توانند از هر دو مداخله برای افزایش آگاهی مادران دارای کودک طیف اوتیسم در خصوص معنا و هیجانات مثبت در راستای کاهش همجوشی شناختی و افزایش شفقت به خود استفاده نمایند.

Aim: This research aims to compare the effectiveness of therapeutic intervention based on the healthy human theory with positive psychotherapy on self-compassion and cognitive fusion of mothers with children on the autism spectrum. Method: The research method was quasi-experimental (three groups-three stages) and the statistical population included all mothers of children with autism spectrum disorders who referred to autism centers in Isfahan city in July 2022, and 20 people were placed in each group in a targeted manner. The data in all three stages were collected by Neff's self-compassion questionnaire (2003) and Gillanders et al.'s (2014) cognitive fusion scale. Also, the positive psychotherapy package of Rashid and Seligman (2013) was implemented during 8 sessions of 90 minutes on the first experimental group and the therapeutic intervention package based on the healthy human theory was implemented as 9 sessions of 90 minutes on the second experimental group. Results: The results of variance analysis with repeated measurement showed that both therapeutic intervention packages based on healthy human theory and positive psychotherapy reduced cognitive fusion and increased self-compassion of mothers with children on the autism spectrum (p≥0.05) and this effectiveness in follow-up phase has also been stable. Also, the results of Bonferroni's post hoc test showed that there is no significant difference between the effectiveness of the two therapeutic intervention packages in any of the research variables. Conclusion: Based on the results of this research, psychologists can use both interventions to increase the awareness of mothers with children on the autism spectrum regarding the meaning and positive emotions in order to reduce cognitive fusion and increase self-compassion

Machine summary:

مقایسه اثربخشی مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم با روان درمانی مثبت نگر بر خودشفقتی و همجوشی شناختی مادران دارای کودک طیف اوتیسم محمدرضا امینی دانشجوی دکتری مشاوره ، گروه روانشناسی، واحد خوراسگان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران / هاجر ترکان * استادیار، گروه روانشناسی ، واحد خوراسگان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران / زهرا یوسفی استادیار، گروه روانشناسی ، واحد خوراسگان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران / دریافت : ١٤٠١/١١/٢٤ پذیرش : ١٤٠٢/٠٦/١٣ ایمیل نویسنده مسئول : h. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که هر دو بسته مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم و روان‌درمانی مثبت نگر باعث کاهش همجوشی شناختی و افزایش خودشفقتی مادران دارای کودک طیف اوتیسم شده است و این اثربخشی در طول مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0≥p). بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم با روان درمانی مثبت نگر بر خودشفقتی و همجوشی شناختی مادران دارای کودک طیف اوتیسم انجام شد. یافته های به دست آمده در خصوص سوال دوم پژوهشی مبنی بر آیا میزان تأثیر بسته مداخله درمانی مبتنی بر نظریه انسان سالم و روان درمانی مثبت نگر بر همجوشی شناختی مادران دارای کودک طیف اوتیسم متفاوت است ، نشان داد که هر دو مداخله باعث کاهش همجوشی شناختی در مرحله پس آزمون شده است و این اثربخشی در طول دوره پیگیری نیز ماندگار است .

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: