Abstract:
هدف: هدف این پژوهش، مدل معادلات ساختاری تنظیم هیجان و آمادگی به اعتیاد در آسیبهای اجتماعی با نقش میانجی‌گری ابعاد معنویت بود. روش: روش پژوهش از نوع رگرسیون و به طور خاص، مدل معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاههای تهران بودند که از آن، نمونه‌ای با حجم 410 نفر انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها نیز از پرسشنامۀ معنویت، مقیاس آمادگی به اعتیاد، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان و مقیاس کوتاه رفتارهای پرخطر جوانان استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل تبیین آسیبهای اجتماعی بر اساس دشواری تنظیم هیجان و آمادگی به اعتیاد با نقش میانجی‌گری معنویت، از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین رابطۀ بین دشواری تنظیم هیجان و رفتارهای پرخطر و آمادگی به اعتیاد و رفتارهای پرخطر، از طریق معنویت معنادار است؛ زیرا سطح معناداری مربوط به آزمون سوبل در هر دو از 05/0 کمتر است (01/0P<). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می‌شود گروه‌درمانی و آموزشهای گروهی در حوزۀ معنویت و روان‌شناسی دین انجام شود تا ارتقای ابعاد معنوی، عامل محافظت‌کننده و پیشگیرانه‌ای برای آسیبهای اجتماعی یا رفتارهای پرخطر باشد.
Objectives: The purpose of this study is based on a Structural Equation Model of Emotion Regulation and Addiction Preparedness in Social Injuries with the Mediating Role of Spirituality dimentions. Method: The leading research method is regression and in particular the structural equation model. The statistical population was students of Tehran universities from which a sample of 384 was selected. For data collection, Spirituality Questionnaire (2009), Addiction Readiness Scale (1992), Scale of Difficulty in Regulating Emotion (2004), and Risk Behavior Short Scale (2022) were used. Results: The results showed that the model of explaining social harms based on the difficulty of emotion regulation and readiness for addiction with the mediating role of spirituality has a good fit and also the relationship between emotion difficulty and high risk behaviors, and readiness for addiction and high risk behaviors through spirituality. It is significant because the significance level of the Sobel test in both is less than 0.05 (P Conclusion: According to the results of the research, it is suggested that group therapy and group training in the field of spirituality and psychology of religion be done to promote the spiritual dimensions of a protective and preventive factor for social harm or high-risk behaviors.
(
, 
, 
)
