Abstract:
برخی از خشونت‌ها نسبت به اطفال و نوجوانان ریشه در قوانین و مقررات دارند که از آنها می‌توان تحت عنوان خشونت قانونی نام برد. منظور از خشونت قانونی، خشونتی است که به‌نام قانون و از سوی مجلس قانون‌گذاری بر اطفال و نوجوانان تحمیل می‌گردد. یکی از مواردی که از حیث امکان خشونت قانونی علیه نوجوانان مورد توجه قرار می‌گیرد؛ اِعمال مجازات نسبت به افراد کمتر از 18 سال است. قانونگذار ایران در ماده 91 قانون مجازات اسلامی 1392، در راستای انطباق حداقلی با اسناد بین‌المللی، برای اِعمال مجازات حد و قصاص نسبت به نوجوانان علاوه بر بلوغ شرعی، رشد جزائی و کمال عقل را لازم دانسته است؛ اما ابهام جدی که در ماده قانونی فوق‌الذکر وجود دارد این است که رشد جزایی و کمال عقلی در نوجوانان بالغ کمتر از 18 سال مفروض دانسته شده یا اینکه قانونگذار معتقد به عدم وجود این منظور بوده است؟ زیرا در فرض نخست، متهم باید ثابت کند که به رشد جزائی و کمال عقلی نرسیده است ولی در فرض دوم، اثبات خلاف اصل با شاکی و یا دادسرا است. نگارندگان در این نوشتار ضمن بیان دیدگاه‌های گوناگون به این نتیجه دست یافته‌اند که هرچند ظاهر و منطوق ماده 91 ق.م.ا، دلالت بر وجود رشد جزائی و کمال عقلی در نوجوانان دارد؛ ولی فی‌الواقع، دلالت بر اصل عدم وجود رشد جزائی و کمال عقلی دارد مگر اینکه خلاف آن اثبات شود؛ چراکه در غیر این صورت ضمن ترویج نوعی خشونت قانونی درباره نوجوانان، این نتیجه عاید می‌گردد که قانونگذار درخصوص افراد بالغ کمتر از 18 سال از سیاست افتراقی پیروی نکرده است.
Some violence against children and teenagers is rooted in laws and regulations, which can be called legal violence. Legal violence means violence that is imposed on children and adolescents in the name of law and by the legislator. One of the cases that is considered legal violence against teenagers is the punishment of people under 18 years of age. In Article 91 of the Islamic Penal Code of 2012, in minimum compliance with international documents, the Iranian legislator required maturity, sound reason and criminal competence for sentencing offenders to Hadd & Qesas. But the serious ambiguity that exists in the above-mentioned legal article is that: Are criminal growth and intellectual perfection in adults under 18 years of age assumed or not? Because in the first assumption, the accused must prove that s/he is not mature, but in the second assumption, the proof of the contrary is up to the accused or the prosecutor's office. In this article, while expressing different views, the authors have reached the conclusion that although the appearance of Article 91 of the Criminal Code requires maturity and criminal competence for juveniles responsibility, but in fact, it implies that they are not criminally competent, unless it is proven otherwise; because otherwise, while promoting a kind of legal violence against teenagers, it is concluded that the legislator has not followed a discriminatory policy regarding adults less than 18 years of age.
(
, 
, 
)
