Abstract:
امید، مفهومیجهتدهنده و شکلدهنده تلاش افراد و جوامع برای دستیابی به موفقیت و پیشرفت است واگر روزی از جامعه انسانی گرفته شود، خمودی و سستی آن جامعه را فرا خواهد گرفت و بهسوی افول و ایستایی حرکت خواهد کرد. حضرت آیتالله خامنهای(مدظلهالعالی) در بیانیه گام دوم انقلاب خطاب به ملت ایران برای «دومین مرحلهی خودسازی، جامعهپردازی و تمدنسازی»؛ کلید اساسی همه قفلها را امید دانسته و در اولین توصیهشان ملت ایران را دعوت به امید و نگاه خوشبینانه به آینده میکنند. هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی امیدآفرینی در راستای تحقق بیانیه گام دوم انقلاب براساس روش آمیخته است. در این پژوهش بیانیه گام دوم انقلاب و بیانات مقام معظم رهبری مبنای تحلیل قرار گرفتند که به روش نظریهپردازی دادهبنیاد تجزیه و تحلیل شدند. پایایی دادهها با ضریب کاپای کوهن و روایی آنها با روش دلفی و ضریب کندال بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. براساس یافتههای پژوهش، اقتدار ملی و بینالمللی، هویت دینی و مذهبی، هدفمندی و اراده ملی، تحولگرایی و انضباط اجتماعی بهعنوان عوامل علی؛ جهاد امیدآفرینی، اعتمادآفرینی، توسعه تفاهم اجتماعی، دینپروری، اقتدارگرایی، تأمین امنیت، توسعه سیاسی، ثروتآفرینی و عدالتگستری و شهروندمداری بهعنوان راهبردها؛ کارآمدی، معنویتگرایی جامعه، خودباوری، مقبولیت اجتماعی، حمایت و پشتیبانی بهعنوان زمینهسازها؛ ارتباطات اجتماعی، خطرپذیری جامعه، پیشبینیپذیری آینده، خدمترسانی(تسهیلگرها) و تعارضات، ابهامات، التهابات سیاسی، امید نامطلوب وکاذب، رنجهای اجتماعی (محدود کنندهها) بهعنوان مداخلهگرها و در نهایت دانش اجتماعی، نشاط اجتماعی، تابآوری، توسعه و پیشرفت، آرامش اجتماعی و سلامت اجتماعی، بهعنوان پیامدها شناسایی شد.
Hope is a concept that guides and shapes the efforts of individuals and communities to achieve success and progress;If one day is taken from human society ,the gloom and weakness of that society will prevail and it will move towards decline and stagnation.Ayatollah Khamenei in the statement of the second step of the revolution addressed to the Iranian nation for "the second stage of self-construction ,socialization and civilization", considered the basic key of all locks as hope And in their first recommendation, they invite the Iranian nation to hope and an optimistic view of the future.The purpose of this study is to provide a model of creating hope in order to fulfill the statement of the second step of the revolution based on the mixed method. In this study, the statement of the second step of the revolution and the statements of the Supreme Leader were the basis of analysis, which were analyzed by the data theorizing method of the foundation. The reliability of the data was evaluated by Cohen's kappa coefficient and their validity was confirmed by Delphi method and Kendall coefficient. Based on the findings national and international authority, religious and religious identity, purposefulness of the national will, transformationalism and social discipline as causal factors ;Jihad is creating hope, building trust ,developing social understanding, religiosity, authoritarianism ,providing security, political development, wealth creation and justice, and citizenship as the Strategies; Efficiency, community spirituality, self-confidence, social acceptability, support as the basis ;Social Communication ,Community Risk Taking ,Future Predictability, Services(Facilitators)and conflicts and ambiguities of political inflammation, undesirable hope and false social suffering(limiters)as interveners; finally, social knowledge ,social vitality ,resilience ,development and progress, social peace and social health were identified as outcomes.
Machine summary:
براساس يافته هاي پژوهش ، اقتدار ملي و بين المللي ، هويت ديني و مذهبي ، هدفمندي و اراده ملي ، تحول گرايي و انضباط اجتماعي به عنوان عوامل علي؛ جهاد اميدآفريني ، اعتمادآفريني ، توسعه تفاهم اجتماعي ، دين پروري ، اقتدارگرايي، تأمين امنيت ، توسعه سياسي ، ثروت آفريني و عدالت گستري و شهروندمداري به عنوان راهبردها؛ کارآمدي ، معنويت گرايي جامعه ، خودباوري ، مقبوليت اجتماعي ، حمايت و پشتيباني به عنوان زمينه سازها؛ ارتباطات اجتماعي، خطرپذيري جامعه ، پيش بينيپذيري آينده ، خدمت رساني(تسهيل گرها) و تعارضات ، ابهامات ، التهابات سياسي، اميد نامطلوب وکاذب ، رنج هاي اجتماعي (محدود کننده ها) به عنوان مداخله گرها و در نهايت دانش اجتماعي ، نشاط اجتماعي ، تاب آوري، توسعه و پيشرفت ، آرامش اجتماعي و سلامت اجتماعي ، به عنوان پيامدها شناسايي شد.
از اين رو اميد و اميدواري در اسلام جايگاه رفيعي دارد تا جايي که از آن به عنوان رحمت الهي ياد شده و آن را منشأ همت ، انجام کارهاي شايسته و تلاش هاي مفيد و پرثمر ميدانند (اماميو مهرباني فر، ١٣٩٣ :٧٥) براين اساس در نگاه اسلام اميد داراي آثار و پيامدهاي مثبت فردي و اجتماعي فراواني همچون تحرکبخشي و تلاش زايي، دستيابي به موفقيت ، تهذيب نفس ، تحرک و نشاط ، تقويت انگيزه ، دستيابي به آرامش دروني و صبر در برابر مشکلات است .