Abstract:
آموزش مجازی در شرایطی در دوران کرونا با سرعت در دانشگاه های کشور مورد استفاده قرار گرفت که پیرامون کیفیت آن تردیدهایی وجود دارد. در این مطالعه به ارایه مدل ارزشیابی آموزش مجازی در آموزش عالی در زمان همه گیری کرونا پرداخته شده است. مطالعه حاضر از نظر هدف یک مطالعه کاربردی-توسعه ای است و از منظر روش و بازه زمانی گردآوری داده ها، یک پژوهش پیمایشی مقطعی است. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه ISM استفاده شد. جامعه مشارکت کنندگان این پژوهش شامل اعضای هیات علمی و مدیران دانشگاه مدیریت تهران است. نمونه گیری با روش هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و 17 نفر از اساتید و مدیران در آن شرکت کردند. جهت تحلیل داده های حاصل از مصاحبه از روش تحلیل کیفی مضمون استفاده شد و ابعاد و مولفه های ارزشیابی آموزش مجازی در آموزش عالی شناسایی شد. در ادامه برای تعیین روابط و طراحی الگوی نهایی از روش ساختاری-تفسیری استفاده شد. براساس نتایج تحلیل کیفی 13 مضمون اصلی و 71 مضمون فرعی شناسایی شد. یافته ها نشان می دهد برنامه ریزی و پشتیبانی آموزش مجازی بر کیفیت اطلاعات، سیستم و بسترهای سخت افزاری آموزش مجازی تاثیر می گذارند. این عوامل تعامل یاددهنده-یادگیرنده، آموزش همیارانه و تعامل آموزشی را تحت تاثیر قرار می دهند و در ادامه موجب توانمندسازی اساتید و دانشجویان می شوند. در سایه توانمندسازی می توان به کارایی و اثربخشی آموزش مجازی دست یافت و این کارایی و اثربخشی در نهایت توسعه آموزش مجازی را به همراه خواهد داشت.
Virtual education was quickly used in the country's universities during the Corona era, and there are doubts about its quality. In this study, the evaluation model of virtual education in higher education during the corona epidemic has been presented. The current study is an applied-developmental study in terms of its purpose, and it is a cross-sectional survey research in terms of the method and time frame of data collection. Semi-structured interview and ISM questionnaire were used to collect data. The community of participants of this research includes faculty members and administrators of Tehran University of Management. Sampling continued with a purposeful method until theoretical saturation was reached, and 17 professors and managers participated in it. In order to analyze the data obtained from the interview, the method of qualitative analysis of the theme was used and the dimensions and evaluation components of virtual education in higher education were identified. In the following, the structural-interpretive method was used to determine the relationships and design the final model. Based on the results of qualitative analysis, 13 main themes and 71 sub-themes were identified. The findings show that the planning and support of virtual education affect the quality of information, system and hardware platforms of virtual education. These factors affect teacher-learner interaction, cooperative education and educational interaction and further empower professors and students. In the shadow of empowerment, the efficiency and effectiveness of virtual education can be achieved, and this efficiency and effectiveness will eventually lead to the development of virtual education.
Machine summary:
این شیوه آموزشی که با عنوان آموزش مجازی ( virtual ۲ teaching) شناخته می شود قابلیث ها و توانمندی های بسیاری را برای دانشگاه ها همراه دارد (میستاکیدیس و همکاران ، ۲۰۲۱).
البته برای یادگیری الکترونیکی معایبی را نیز بر شمرده اند که از آن میان می توان به موارد زیر اشاره نمود: نبود امکان تعامل حضوری میان یاددهنده و یادگیرنده و یادگیرندگان با همدیگر، اختلال در سرعث شبکه ، دشواری تولید محتوای استاندارد و با کیفیث ، نیاز فراگیران به برخورداری از سواد رایانه ای ، دشواری اعمال این نوع از آموزش برای برخی دروس ، وجود مشکلات فنی و هزینه های گزاف راه اندازی مراکز یادگیری الکترونیکی ، بنابراین آموزش الکترونیک می تواند همانند تیم دو لبه ای باشد و اگر به صورت مطلوب اجرا نشود، دستیابی به فواید ذکر شده امکان پذیر نیسث (لوپزگونزالز و همکاران ، ۲۰۱۸).
همه گیری کرونا، رشد شتابانی را در حوزه آموزش مجازی در نظام آموزش عالی کشور به همراه داشته اما باید از اثربخشی این شیوه جدید آموزشی در دانشگاه های کشور اطمینان کافی حاصل شود.
یکی از ابزارهای اصلی دانشگاه ها برای آموزش از راه دور در دوران کرونا، استفاده از امکاناتی اسث که کلاس های مجازی در اختیار نظام آموزشی قرار می دهد.
A virtual versus blended learning approach to higher education during the COVID-19 pandemic: The experiences of a sport and exercise science student cohort.