Abstract:
یکی از چالشهای بزرگ حکومت بعد از پیروزی انقلاب، چالش فساد بهویژه فساد در بخش اداری و سازمانی بود. در حکومتی که اساس و مبنای آن با شعارهای عدالتمحورانه و مبارزه با فساد شکل گرفته است، رواج فساد اداری، یک معضل جدی به شمار میرود. یکی از بحثبرانگیزترین سازمانها در ایران در خصوص پدیده فساد اداری، شهرداریها و رأس آنها شهرداری تهران بوده است. با توجه به اینکه هدف از این مطالعه حاضر ارائه الگوی جهت پیشگیری از فساد در شهرداری تهران است. بنابراین در پژوهش حاضر از رویکرد کیفی، نظریهپردازی داده بنیاد استفاده میگردد که جهتگیری آن فلسفی تفسیری و مبتنی بر نظریه ساختارگرایی اجتماعی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مدیران و کارشناسان شهرداری تهران و خبرگان، اساتید دانشگاهی و متخصصین حوزه موردپژوهش است. همچنین برای انتخاب حجم نمونه از روش گلوله برفی استفاده شده است که بر اساس نظرات 17 نفر متخصص و خبره و کارشناس و مدیر با رویکردی سیستمی استراوس و کوربین در طی سه مرحله کدگذاری باز ،محوری و انتخابی 59 مفهوم در 14 مقوله استخراج شده است که از آنها مقوله طراحی سیستم سلامت اداری و استقرار آن سیستم بهعنوان مقولههای مرکزی و 12 مقوله دیگر اجزای نظریه داده بنیاد پژوهش را تشکیل میدهند و در نهایت یک الگو تدوین میشود .
Machine summary:
همچنین برای انتخاب حجم نمونه از روش گلوله برفی استفاده شده است که بر اساس نظرات ١٧ نفر متخصص و خبره و کارشناس و مدیر با رویکردی سیستمی استراوس و کوربین در طی سه مرحله کدگذاری باز ،محوری و انتخابی ٥٩ مفهوم در ١٤ مقوله استخراج شده است که از آن ها مقوله طراحی سیستم سلامت اداری و استقرار آن سیستم به عنوان مقوله های مرکزی و ١٢ مقوله دیگر اجزای نظریه داده بنیاد پژوهش را تشکیل میدهند و در نهایت یک الگو تدوین می شود.
پیشینه تحقیق مقدمی فر (١٤٠٠)، در پژوهشی با عنوان ، ارائه چارچوب تاب آوری سازمانی در برابر فساد اداری در سازمان های اقتصادی دولتی ، نشان می دهد که ، دو مؤلفه «نگرش به فساد و اصلاح » و «سیستم باز» اثرپذیری کمتری داشته و بر سایر عوامل تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم دارند.
روش تحقیق با توجه به اینکه هدف از این مطالعه حاضر «ارائه الگوی جهت پیشگیری از فساد در شهرداری تهران » است ، لذا بدین منظور از استراتژی کیفی نظریه پردازی داده بنیاد استفاده میشود.
نتیجه گیری با تحلیل مصاحبه ها و بر اساس مصاحبه های انجام شده و گفته های مدیران میتوان این گونه دریافت که به طور نسبی شهرداری تهران بعد از انقلاب ، از نظر عوامل فرهنگی و توجه به شرایط فرهنگ سازی متأسفانه در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، به طوریکه برخی از مدیران و کارکنان 245 جامعه مورد بررسی نگرش مثبتی به مقوله کار در سازمان نداشته و حتی برخی دیگر پا را فراتر گذاشته و کارشکنی نموده و مقاومت مینمایند.