یادی از یادرفتگان (متن سخنرانی مدیر مجله وحید در جلسه روز پنج شنبه 30 آبان ماه در مجلس شورای ملی) Public speaking

"رهی در شعر خود مرگش را پیش‌بینی کرده و چنین میگوید: دردا که نیست جز غم و اندوه یار من‌ ای غافل از حکایت اندوه‌بار من‌ بردی گمان که شاهد معنی است ناشکیب‌ در انتظار خامه صورت نگار من‌ غافل که با شکنجه این درد جانگداز غیر از اجل کسی نکشد انتظار من‌ فرداست ای رفیق که از پاره‌های دل‌ افشان کنی شکوفه و گل بر مزار من‌ فرداست کز تطاول گردون رود بباد تنها نه جان خسته که مشتی غبار من با مرگ رهی شعر اصیل‌ فارسی یکی از بهترین پاسداران‌ خود را از دست داد و این‌ شعر مصداق پیدا کرد که‌ میگوید: مرگ شعر آمد و عزای هنر چون شد آن شاعر هنرپرور آخرین مرگی که پیکر فرهنگ ما را لرزاند مرگ‌ استاد پور داود ایران‌شناس بزرگ‌ معاصر بود."