ریشه های تاریخی امثال و حکم Journal Article

"رویة عقلاء‌و هوشمندان همواره براساس تعقل و دوراندیشی استوار است،‌اطراف و جوانب امور را قبلأ ازنظر میگذرانند، پست و بلند و زیروبم هر امری را در بوتة سنجش آزمایش قرار میدهند و سپس دست بکار میشوند تا اگر زیان و ضرری معنأ «مادتأ برآن مترتب باشد در مقابل عمل انجام شده قرار نگرفته انگشت ندامت و پشیمانی بدندان نگیرند و برگذشته افسوس و حسرت نخوردند درغیراینصورت اطلاق عنوان «عاقل» برچنان افرادی دور از عقل اندیشه خواهد بود زیرا بقول شاعر: زلیخا مرد از آنحسرت که یوسف گشت زندانی چرا عاقل کند کاری که بازآرد پشیمانی دربادی امر چنین بنظر میرسد که نظم بیت بالا شاید متضمن مقصود و منظور خاصی نباشد ولی انعکاس نام «زلیخا» که از عشاق نامدار روزگار است خاطره و ماجرای عشق سوزان نیکفر جامی را بیاد ما میآورد که بدون شک همان خاطرة جالب و جاذب، انگیزة شاعر در تنظیم شعر بالا شده است."