منصور حلاج - Journal وحید Introduction and review

"زجر و شکنجه را تحمل کرد و از راه خویش بازنگشت،سرانجام به دستور حامد بن عباس‌ وزیر المقتدر عباسی او را به دار کشیدند و مثله کردند سپس خاکسترش را به دجله ریختند تا اینکه اثری از او باقی نماند. نقل است که درویشی در آن میان از او پرسید که‌"عشق چیست؟"گفت:امروز بینی‌ فردا بینی،پس فردا بینی-آن روزش کشتند و دیگر روزش بسوختند و سوم روزش بر باد دادند-یعنی عشق این است. دست اندازان و عیاروار می‌رفت با سیزده بند گران،گفتند: "این خرامیدن چیست؟"گفت:"زیرا که به نحرگاه می‌روم‌"و چون به زیر دارش بردند به باب الطاق قبله برزد و پای بر نردبان نهاد گفتند:"حال چیست؟"گفت معراج مروان‌ سردار است:"پس شبی در مقابله او بایستاد و آواز داد.. از حلاج اشعاری‌ به زبان تازی نقل می‌کنند-بدون شک او طبع شعر داشته و افکار خود را به قالب نظم‌ ارائه می‌داده است وقتی که به دستور خلیفه به قتل رسید مادر المقتدر خلیفه عباسی، برایش سوگواری کرد."