بالاترین دستور سیاست و جهانداری یا فرمان مبارک مولی الموالی (متن فرمان مبارک) (7) Transit

"و چون‌ خواهی از بدبینی مردم برهی با آنان به خوش بینی رفتار نما و بهر یک نیکوئی فرما و باری را که بر دوش دارند سبک‌ ساز و آنچه مردم دوست ندارند و از فرمانداری تو نیز بدر است بر آنان روا مدار و بدانکه خوش بینی تو به مردم زیاد از سختی و رنج تو کم کند و رفتار تو بهر کس بهتر بوده بیشتر سزاوار خوشبینی تو باشد و با کسی که بد کرده‌ای جا دارد که باو بدبین باشی و با چشم خوشبینی برفتار و کردار او نگاه ننمائی و چون روش و آئینی نیکو بینی و دانی که‌ پیشوایان گروندگان بآن رفتار کرده‌اند و این کردارها خود انگیزه دوستی و مهربانی مردم شده و برای آنان نیکو افتاده‌ نشاید که خود را برای نابود ساختن آن روشها آماده سازی‌ از مشهد-بقلم آقای احمد مهیمنی مایه‌های ننگ کشور باستان و ملت‌ مسلمانان ایران -3- پس در اینصورت آیا سزاوار است این دین مقدس در این کشور باستانی«که بدبختانه غالبا بتوسط دست‌پروردگان‌ خارجی از نزدیک شدگان اجانب با شبهات ابلهانه و ایرادات‌ جاهلانهء افراد نادان و بی‌اطلاع و یا فهمیده ولی مفرض مورد تعرض و طغیان قرار میگیرد و بیگانگان بمنظور تحصیل مطالع‌ مادی و غیرمادی خود هر روز برنگی و هر ساعت به نیرنگی‌ مسلمین را دچار اختلاف عقاید نموده وبدینوسیله بین آنها ایجاد دوئیت و نفاق و احداث تشتت و افتراق کرده و از اتحاد و اتفاق صوری و معنوی آنان کاسته و خود مشغول انجام مقاصد خویش میشوند»از طرف عده‌ای بی‌عقیده و شهوت‌ران که بسا قدم و قلم خود اسباب نکبت مسلمین این کشور و ریختن‌ آبروی این ملت مسلمان را فراهم میکنند نیر صدمه و لطمه‌ وارد شود؟."