ندای درون (خاطره) Literature and art

"با مادر سحر بسیار دوستانه صحبت کردم و چون می‌دانستم سحر دوست ندارد از وضع زندگی آنان کسی مطلع گردد،از مادرش خواستم راجع‌ به آمدنش به مدرسه چیزی به او نگوید. به مادر سحر قول دادم با یاری افراد خیر،هرچه‌ در توان داریم به خانواده‌اش کمک کنیم و چون نزدیک عید بود،مقداری وسایل و پول نقد در اختیارش قرار دادیم تا با توکل به خدا،در مورد زندگی آنان فکری اساسی بکنیم. خوش‌بختانه،آخرین جلسه‌ی شورای دبیران در سال 79 بعد از ظهر همان روز بود و از آن‌جا که معلمان با روح و روان و اندیشه سروکار دارند،با وجود حقوق و مزایای کم، افرادی بسیار خیرند و در فرصت‌های مناسب و به خصوص‌ نزدیک عید،به یاری دانش‌آموزان بی‌بضاعت می‌شتابند. چون مادر سحر خانمی متین‌ و موقر و باتجربه بود،در دل همه جا بازکرد و قرار شد فردا صبح به خانه‌ی حاج خانم در یکی از محله‌های قدیمی و خوب شهر اسباب‌کشی کنند."