آشفتگی معنایی تروریسم Journal Article

"هر چند در هر دو شیوه دیرینه‌شناسی و تبارشناسی به جای نقطه آغاز و منشأ تروریسم از تفرق، تفاوت و پراکندگی معنایی و مصداقی آن سخن به میان می‌آید، لیکن تبارشناسی تنها با گفتمان سر و کار ندارد بلکه در آن روابط دانش ـ قدرت و پیوند صورت‌بندی‌های گفتمانی با حوزه‌های غیرگفتمانی مورد تأکید و توجه قرار می‌گیرد. نویسنده در ادامه در مورد خشونت‌های ضد هژمونیک به این مساله اشاره می‌کند که این خشونت‌ها همواره در هنگامه‌های تاریخی خود به مثابه ترور و تروریسم مورد بازشناسایی قرار گرفته‌اند: بدین‌سان تنها قدرت‌های مسلط و هژمونیک هستند که از توانایی هنجاری ـ فکری، مشروعیت اخلاقی و نهایتا قدرت قهری در تعیین قواعد تروریسم‌شناسی برخوردارند و می‌توانند «دگر» خود را به عنوان تهدید جهانی برساخته و برچسب تروریست به آن بزنند. به طور خلاصه تعاریف و مفهوم‌شناسی معاصر ارائه شده در خصوص تروریسم، غیرعلمی و ناکافی هستند، زیرا تروریسم و تروریست‌ها را با توجه به جایگاه ضد هژمونیک آنها طرد کرده و به حاشیه می‌رانند."