در بازار گوهریان: گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید Introduction and review

"نکته‌ی دیگر این‌که ایشان در پایان مقاله‌شان به«فرهنگ فرانسه-فارسی»بنده اشاره می‌کنند که«چرا جمع کثیری از اساتید زبان فرانسه‌ی دانشگاه‌های ایران استفاده از فرهنگ پارسایار را در کلاس‌های درس‌ ممنوع کرده‌اند؟»نخست آن بهتر بود ایشان به جای طرح یک پرسش کاملا نادرست،به انتقاد سازنده‌ از این کتاب و ذکر معایب ن می‌پرداختند تا از نقطه نظرها و دانش گسترده‌شانه بهره‌مند می‌شدیم. حال نمی‌دانم چگونه است که شخصی با اعتمادبه‌نفس در خور ستایش خود را«جمع کثیری از اساتید زبان فرانسه دانشگاه‌های ایران»می‌خواند و استفاده از این فرهنگ را در کلاس‌های درس ممنوع اعلام می‌کند. آقای ماکان در آغاز نوشته‌شان از نبود مقاله‌ای در زمینه‌ی توجه شاملو به عالم مجردات مابعدالطبیعی‌ سخن می‌گویند و این‌که خود شاملو هم در این مورد مطلب خاصی عنوان نکرده است و دیگر این‌که‌ اغلب شاملو را شاعری دهری و ماده‌گرا می‌دانند که مجردات و حقایق معنوی را-که به نظر آقای ماکان‌ حتما هم الهی هستند-به هزل و تمسخر می‌گیرد."